Ἀσεβής ἐστιν, φύσις λογικὴ, θνητὴ, ἑκουσίως τὴν ζωὴν ἀποφεύγουσα, καὶ τὸν οἰκεῖον Ποιητὴν, τὸν ἀεὶ ὄντα, οὐκ ὄντα λογιζομένη. ( Λόγ.5)
" Άνθρωπος ασεβής είναι μια ύπαρξη λογική και θνητή, η οποία θεληματικά αποφεύγει τη ζωή και τον δημιουργό της. που υπάρχει αιώνια. Τον θεωρεί ως ανύπαρκτο".
Το να διαγράφεις το Θεό και δημιουργό από τη ζωή σου, είναι θέμα ίσως της λογικής και ελεύθερης ύπαρξης σου - ο Θεός σου έδωσε τη δυνατότητα να του λες όχι και να μην τον λαμβάνεις καθόλου υπόψη σου σε κάθε τι από την επίγεια σου πορεία. Σου έδωσε δηλαδή τη δυνατότητα να είσαι εντελώς... απελευθερωμένος από αυτόν. Σου έδωσε ακόμα τη δυνατότητα να είσαι ακόμα και ασεβής! Τι σημασία θα είχε άλλωστε μια αναγκαστικού τύπου σχέση με αυτόν, που είναι η πηγή της ελευθερίας;
Δεν πρέπει όμως να παραπονιέσαι, όταν εισπράττεις και το τίμημα της επιλογής σου: τον ψυχικό πνιγμό σου, το κενό της καρδιάς σου, τη θλίψη και τη διαρκεί στεναχώρια και μελαγχολία σου, το να μην είσαι ευχαριστημένος με τίποτα στη ζωή σου. Γιατί εσύ "Θεληματικά αποφεύγεις Αυτόν που είναι η ζωή ".Και τι γίνεται; Προσπαθείς να γεμίσεις το κενό και το ανικανοποίητο της καρδιάς σου, με υποκατάστατα: το ρίχνεις στις διασκεδάσεις - όσες μπορείς μέσα από το στένεμα της καθημερινότητας πια - ,ίσως σε ταξίδια, σε βόλτες, σε κάθε είδους συναναστροφές, σε ύποπτους "παραδείσους"...
Μα, είναι σαν να έχεις κατεβάσει τον διακόπτη του ρεύματος και πας να ανάψεις το φως με σπίρτα. Δεν βγαίνει άκρη: η αιτία βρίσκετε μέσα σου, στο βάθος της καρδιάς σου. Το κενό και η αίσθηση της κόλασης διαρκώς και αυξάνει.
Προσοχή όμως και στην παγίδα: μπορεί να αποδέχεσαι το Θεό να Τον επικαλείσαι ίσως στα λόγια και στην καθημερινότητά σου, αλλά να ζεις τα ίδια συμπτώματα του κενού και της κόλασης με τον άθεο. Εκεί τότε χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου: είσαι το ίδιο ασεβής, έστω κι αν νομίζεις ότι ανήκεις στον θεό η όχι, φαίνεται από τους καρπούς που παρουσιάζεις στη ζωή σου: τη χαρά, την ειρήνη της καρδιάς, την αγάπη στους άλλους. "Εκ των καρπών το δέντρον γινώσκεται". Προσοχή στο είδος της ευσέβειας σου! Ή ασέβεια πολλές φορές παρουσιάζεται με το ένδυμα της "ευσέβειας".
Επιλογή, επιμέλεια: Λάμπρος Βαλμάς για την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ
Από το βιβλίο του Π.Γεωργίου Δορμπαράκη
Μικρές Στάσεις στην Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου της ΚλίμακαςΕκδόσεις "ακολουθείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.
Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.