Ετικέτες

31.7.17

Το Όραμα του Προφήτη Ιεζεκιήλ. Η Ανάσταση των νεκρών και τι γίνεται με τα ανθρώπινα οστά!


(†) Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης


Παλαι Διαθήκη προφητεύει.  

 προφήτης Ἰεζεκιὴλ εδε ραμα (κεφ. 37ο). 

Κύριος τν μεταφέρει σ μι πεδιάδα γεμάτη νθρώπινα στ. Κ ν προφήτης τ βλέπει περίλυπος, φων Κυρίου τν ρωτ· 
«Υἱὲ νθρώπου, τ στ ατ μπορον ν ξαναζήσουν;». 


«Σ γνωρίζεις, Κύριε», παντ προφήτης.
Κύριος τν διατάζει ν κηρύξ στ στ, κι ατς κάνει τ περίεργο κήρυγμα. 
«Τ στ τ ξηρά» , λέει, «κούσατε λόγον Κυρίου…»
(
εζ. 37,4) . 
Κα νά, γίνεται σεισμός, τ ναρίθμητα κενα σκορπισμένα στ τρίζουν, τρέχουν τ να πρς τ λλο, συναρμολογονται σ σκελετούς, φυτρώνουν πάνω τους σάρκες κα νερα κακαλύπτονται μ δέρμα. 
Τώρα λη πεδιάδα γέμισε π σώματα, λλ πτώματα, δίχως πνεμα. 
Κατ᾿ ντολν το Κυρίου προφήτης κηρύττει πάλι, κα τότε ρχεται πνεμα, τ πτώματα ζωντανεύουν, κινονται, σηκώνονται κα παρατάσσονται ρθια, σχηματίζουν στρατιές.
Τ θαυμάσιο ατ ραμα μς δίνει μι εκόνα τς μελλοντικς ναστάσεως τν νεκρν. 
«ναστήσονται ο νεκροί, κα γερθήσονται ο  ν τος μνημείοις» , ενε φων το προφήτου, μαρτυρία τς Παλαις Διαθήκης (σ. 26,19).
Κα Καιν Διαθήκη τ βεβαιώνει. 
Κύριος πεκάλυψε·«μν μν λέγω μν τι ρχεται  ρα, κα νν στιν, τε ο νεκρο κούσονται τς φωνς το υο το Θεο, κα ο κούσαντες  ζήσονται… Μ θαυμάζετε τοτο· τι ρχεται ρα  ν  πάντες ο ν τος μνημείοις κούσονται τς φωνς ατο, κα κπορεύσον  ται ο τ γαθ ποιήσαντες ες νάστασιν ζως, ο δ τ φαλα πράξαντες ες νάστασιν κρίσεως» (Ιω. 5,25-29). 
δ πόστολος Παλος κήρυξε τν λήθεια τς ναστάσεως τν νεκρν π τ βμα το ρείου πάγου, ν ο λιστα πικούρειοι τν ερωνεύονταν (βλ. Πράξ. 17,16-34). 
λλ᾿ ατ δν στάθηκε καν ν νακόψ τ ποστολικ κήρυγμα, πο θεμελιδες ρθρο του ταν λήθεια πο μπκε στ Σύμβολο τς πίστεως· «Προσδοκ νάστασιν νεκρν» (ρθρ. 11).
Κα χι μόνο διδασκαλία λλ κα θαύματα τς Καινς Διαθήκης πιβεβαιώνουν τν νάστασι. 
Ο τρες νεκρο πο νέστησε Κύριος ( υἱὸς τς χήρας, κόρη το αείρου, τεταρταος Λάζαρος), ο λλοι κενοι πο ναστήθηκαν τ Μεγάλη Παρασκευ «κα νεφανίσθησαν πολλος» (Ματθ. 27,53), Ταβιθ κα Ετυχος πο ν νόματι το Χριστο τος νέστησαν Πέτρος κα Παλος, λοι ατο ενε ο προάγγελοι τς κοινς ναστάσεως.
λλ᾿ κενο πο περισσότερο π λα δημιουργε τν πεποίθησι τι ο νεκρο θ ναστηθον ενε νάστασις το Χριστο
κε στηρίζονται λες ο προσδοκίες το Χριστιανο. Γι ατ πόστολος Παλος γράφει θριαμβευτικά·«Νυν Χριστς γήγερται κ νεκρν, παρχ τν  κεκοιμημένων γένετο» (Α΄ Κορ. 15,20).
Ο Χριστιανο τν πρώτων αώνων θαβαν τος νεκρούς, γαπητοί μου, μ πίστι στν νάστασι· θάνατος λεγόταν πνος, τ νεκροταφεα κοιμητήρια · στς πιγραφς τν τάφων δν γραφαν «πέθανε» λλ «κοιμήθηκε», κα μέρα το θανάτου θεωρετο γέννησι σ νέο κόσμο. 
ταν μαρτύρησε γιος Πολύκαρπος Σμύρνης, ο Χριστιανο συνέλεξαν τ στ του «τ τιμιώτερα λίθων πολυτελν» (Πολυκ. μαρτ.XVIII), κι π τότε ώρταζαν κάθε χρόνο τν μέρα το μαρτυρίου του ς μέρα γενεθλίων. Θάνατος = τοκετός, νέα γέννησις . 
μακαρία ποχή! Σήμερα τ πιστεύουμε ατό;
λήθεια τς ναστάσεως δ λάμπει στς καρδις τν Χριστιανν πως τότε. λιστικ ντίληψι κλόνισε τν πίστι, σκόρπισε μφιβολία. Γι᾿ ατ σ θανάτους συγγενν δν τρέχει τ παρήγορο δάκρυ το πιστο, λλ κούγονται ο κοπετο τν εδωλολατρν. Κλείνονται στ σπίτι σν σ τάφο, π τν να τάφο πνε στν λλο.
τσι κάνουν σοι παψαν ν πιστεύουν στ Χριστ πο επε «γώ εμι νάστασις κα ζωή» (ω. 11,25). Τί στάσι τηρε πιστς μπρς στ θάνατο; Διαφέρει κ δ π τν πιστο. 
Λυπται βέβαια, λλ᾿ χι πως «ο λοιπο ο μ χοντες λπίδα» (Α΄ Θεσ. 4,13). 
πιστος κλαίει γι ριστικ ξαφάνισι το νεκρο, πως νομίζει, πιστς κλαίει γι να προσωριν ποχωρισμό. Τν ποχαιρετ, πως ν πήγαινε ταξίδι. ν το δίνει τν τελευταο σπασμό, εχεται μυστικά· «γαπητέ μου πατέρα, μητέρα, δελφέ, σύζυγε, παιδί, καλ συνάντησι στος ορανούς!».
Κα μ τν πίστι, πο κάνει τ μέλλον παρόν, κούει π τώρα τ ρχαγγελικ πρόσταγμα «Νεκροί, ἀναστηθῆτε!», πο θ᾽ ἀκουστῇ τὴν ἡμέρα ἐκείνη


(†) Ο Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης

http://armenisths.blogspot.gr

Διαβάστε το βιβλίο στην Παλαιά Διαθήκη:


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.