Ετικέτες

29.7.17

ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ: Η ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΚΡΙΑΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ 70 ΕΠΤΑΕΤΙΩΝ


Το δεύτερο όραμα του Δανιήλ- Η μονομαχία των κριαριών και του τράγου.

Δαν. 8,1            ν τει τρίτ τς βασιλείας Βαλτάσαρ το βασιλέως ρασις φθη πρός με, γ Δανιήλ, μετ τν φθεσάν μοι τν ρχήν.

Δαν. 8,1                     Κατά το τρίτον έτος της βασιλείας του βασιλέως Βαλτάσαρ, παρουσιάσθη εις εμέ τον Δανιήλ ένα όραμα, έπειτα από το όραμα, το οποίον είχα ίδει προηγουμένως.
Δαν. 8,2            κα μην ν Σούσοις τ βάρει, στιν ν χώρ Αλμ κα εδον ν ράματι κα μην π το Οβλ
Δαν. 8,2                    Ευρισκόμην εις τα Σούσα εις ένα οχυρόν πύργον, που ευρίσκετο εις την χώραν Αιλάμ. Εκεί είδον ένα όραμα. Είδα δηλαδή, ότι ευρισκόμην πλησίον στον ποταμόν Ουβάλ.
Δαν. 8,3            κα ρα τος φθαλμούς μου κα εδον· κα δο κρις ες στηκς πρ το Οβάλ. κα ατ κέρατα ψηλά, κα τ ν ψηλότερον το τέρου, κα τ ψηλν νέβαινεν π᾿ σχάτων.
Δαν. 8,3                    Εσήκωσα τα μάτια μου· και είδα· και ιδού, ένας κριος εστέκετο πλησίον του ποταμού Ουβάλ. Είχε δύο κέρατα υψηλά, το ένα υψηλότερον από το άλλο, αυτό δε και ολοένα εμεγάλωνεν ανερχόμενον.
Δαν. 8,4            κα εδον τν κριν κερατίζοντα κατ θάλασσαν κα βοῤῥᾶν κα νότον, κα πάντα τ θηρία ο στήσεται νώπιον ατο, κα οκ ν ξαιρούμενος κ χειρς ατο, κα ποίησε κατ τ θέλημα ατο κα μεγαλύνθη.
Δαν. 8,4                    Είδα, ότι κριος αυτός εκτυπούσε με τα κέρατά του προς δυσμάς, προς βορράν και προς νότον. Κανένα από τα θηρία δεν ήτο δυνατόν να αντισταθή ενώπιόν του, κανείς δεν ημπορούσε να γλυτώση από την δύναμίν του. Εκανε ο,τι ήθελε και έτσι ανεδείχθη ένδοξος και μέγας.
Δαν. 8,5            κα γ μην συνίων κα δο τράγος αγν ρχετο π λιβς π πρόσωπον πάσης τς γς κα οκ ν πτόμενος τς γς, κα τ τράγ κέρας θεωρητν ναμέσον τν φθαλμν ατο.
Δαν. 8,5                    Εγώ παρατηρούσα με πολλήν προσοχήν, και ιδού, παρουσιάσθη ένας τράγος αιγών, ο οποίος ήρχετο από τα νοτιοδυτικά και προχωρούσε επάνω εις όλην την γην. Καθώς δε με μεγάλην ταχύτητα έτρεχεν, εφαίνετο ότι δεν ήγγιζε την γην. Είχε δε ανάμεσα στους οφθαλμούς του ένα μεγαλοπρεπές ξιοπαρατήρητον κέρατον.
Δαν. 8,6            κα λθεν ως το κριο το τά κέρατα χοντος, ο εδον, σττος νώπιον το Οβλ κα δραμε πρς ατν ν ρμ τς σχύος ατο.
Δαν. 8,6                    Αυτός ήλθε μέχρι του κριου, που είχε τα δέκα κέρατα και τον οποίον κριον είχα ίδει προηγουμένως να ίσταται πλησίον του ποταμού Ουβάλ. Ετρεξεν εναντίον αυτού με όλην την ορμήν της δυνάμεώς του.
Δαν. 8,7            κα εδον ατν φθάνοντα ως το κριο, κα ξηγριάνθη πρς ατν κα παισε τν κριν κα συνέτριψεν μφότερα τ κέρατα ατο, κα οκ ν σχς τ κρι το στναι νώπιον ατο· κα ἔῤῥιψεν ατν π τν γν κα συνεπάτησεν ατόν, κα οκ ν ξαιρούμενος τν κριν κ χειρς ατο.
Δαν. 8,7                    Τον είδα να φθάνη μέχρι του κριου. Εξηγριώθη μόλις τον αντίκρυσε, εκτύπησε τον κριόν, συνέτριψε και τα δύο αυτού κέρατα και δεν υπήρχε πλέον δύναμις στον κριόν, να αντισταθή εναντίον αυτού. Ο τράγος τον έρριψε κατά γης και τον κατεπάτησε και δεν υπήρχε κανείς, που να έχη την δύναμιν, να τον γλυτώση από αυτόν.
Δαν. 8,8            κα τράγος τν αγν μεγαλύνθη ως σφόδρα, κα ν τ σχσαι ατν συνετρίβη τ κέρας ατο τ μέγα, κα νέβη τερα κέρατα τέσσαρα ποκάτω ατο ες τος τέσσαρας νέμους το ορανο.
Δαν. 8,8                    Ο τράγος αυτός των αιγών έγινε μέγας και ένδοξος πολύ. Αλλά καθώς έφθασεν εις την μεγάλην υτήν δύναμι και δόξαν, συνετρίβη το ένα το μεγάλο κέρατον αυτού. Τοτε εφύτρωσαν τέσσαρα αλλά κέρατα αντί του ενός, που είχε συντριβή, και είχαν κατεύθυνσιν προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος.
Δαν. 8,9            κα κ το νς ατν ξλθε κέρας ν σχυρν κα μεγαλύνθη περισσς πρς τν νότον κα πρς τν νατολν κα πρς τν δύναμιν·
Δαν. 8,9                    'Απο ένα δε εξ αυτών των κεράτων εβγήκε άλλο πολύ ισχυρόν κέρας, το οποίον εμεγάλωσε υπερβολικά με κατεύθυνσιν προς νότον και προς ανατολάς και προς την δύναμιν την μεγάλην.
Δαν. 8,10           κα μεγαλύνθη ως τς δυνάμεως το ορανο, κα πεσεν π τν γν π τς δυνάμεως το ορανο κα π τν στρων, κα συνεπάτησαν ατά,
Δαν. 8,10                  Υψωθ έως εις τας δυνάμστου ουρανού. Ενα μέρος των δυνάμεων του ουρανού και ένα μέρος των άστρων έπεσαν κάτω και κατεπατήθησαν από τους ανθρώπους του.
Δαν. 8,11           κα ως ο ρχιστράτηγος ύσεται τν αχμαλωσίαν, κα δι᾿ ατν θυσία ταράχθη, κα γενήθη κα κατευοδώθη ατ, κα τ γιον ρημωθήσεται·
Δαν. 8,11                   Η καταπάτησις αυτή θα συνεχισθή, μεχρις ότου ο αρχιστράτηγος του Θεού γλυτώση τους ανθρώπους του Θεού από την αιχμαλωσίαν. Εξ αιτίας του ανθρώπου αυτού, που εικονίζεται με το μεγάλο κέρατο, διεταράχθησαν αι προσφοραί τω θυσιών στο θυσιαστήριρν της Ιερουσαλήμ, υπεδουλώθη αυτή εις εκείνον και όλα τα κατακτητικά έργα εκείνου κατευωδόθησαν, ο δε ναός του Θεού ηρημώθη.
Δαν. 8,12           κα δόθη π τν θυσίαν μαρτία, κα ἐῤῥίφη χαμα δικαιοσύνη, κα ποίησε κα εοδώθη.
Δαν. 8,12                  Ο κακός αυτός άρχων έπραξε κατ' αυτόν τον τρόπον και επέτυχεν ει τας ενεργείας του, διότι οι προσφέροντες κατά την εποχήν εκείνην θυσίαν προς το Θεόν ημάρταναν και εποδοπατείτο εκ μέρους αυτών των ιδίων κάθε δίκαιον Θεού
Δαν. 8,13           κα κουσα νς γίου λαλοντος, κα επεν ες γιος τ φελμουν τ λαλοντι· ως πότε ρασις στήσεται, θυσία ρθεσα κα μαρτία ρημώσεως δοθεσα, κα τ γιον κα δύναμις συμπατηθήσεται;
Δαν. 8,13                   Ηκουσα τότε ένα άγιον να ομιλή. Ενας δε άγιος είπεν εις εκείνον, ο οποίος ωμιλούσε· “μέχρι πότε θα σταματήσου τα συμβολιζόμενα δια της οράσεως αυτής; Εως πότε θα εκταθή η κατάπαυσις της θυσίας και η εξ αιτίας της τιμωρίας ερήμωσις της περιοχής; Εως πότε ο άγιος ναός και το θυσιαστήριόν του, όπως επίσης και η δύναμις του ισραηλιτικού λαού, θα καταπατώνται όλα από τους εχθρούς;”
Δαν. 8,14           κα επεν ατ· ως σπέρας κα πρωΐ μέραι δισχίλιαι κα τριακόσιαι, κα καθαρισθήσεται τ γιον. -
Δαν. 8,14                  Και εκείνος απήντησε· “έως ότου περάσουν διαδοχικώς δύο χιλιάδες τριακόσια ημερονύκτια. Τοτε θα καθαρισθή ο ναός του Θεού από την βεβήλωσιν”.

                        Η σημασία του δεύτερου οράματος
Δαν. 8,15           Κα γένετο ν τ δεν με, γ Δανιήλ, τν ρασιν κα ζήτουν σύνεσιν, κα δο στη νώπιον μο ς ρασις νδρός.
Δαν. 8,15                   Εγώ, ο Δανιήλ, όταν είδα το όραμα, εσκεπτόμην και προσπαθούσα να κατανοήσω την σημασίαν αυτού και ιδού, εστάθη πλησίον μου κάποιος, ο οποίος είχε την εμφάνισιν ανδρός.
Δαν. 8,16           κα κουσα φωνν νδρς ναμέσον το Οβάλ, κα κάλεσε κα επε· Γαβριήλ, συνέτισον κενον τν ρασιν.
Δαν. 8,16                  Και ήκουσα την φωνήν ενός ανδρός, ο οποίος εστέκετο εν μέσω του ποταμού Ουβάλ, η οποία φωνή εφώναξε και είπε· “Γαβριήλ, εξηγησε εις αυτόν το όραμα εκείνο”.
Δαν. 8,17           κα λθε κα στη χόμενος τς στάσεώς μου, κα ν τ λθεν ατν θαμβήθην, κα πίπτω π πρόσωπόν μου, κα επε πρός με· σύνες, υἱὲ νθρώπου· τι γρ ες καιρο πέρας ρασις.
Δαν. 8,17                   Αυτός ήλθε και εστάθη πολύ κοντά μου. Οταν δέ με επλησίασεν, εγώ κατελήφθην από δέος και θαυμασμόν και έπεσα αμέσως πρηνής με το πρόσωπόν μου κάτω εις την γην. Εκείνος δέ μου ειπέ· “Υιέ ανθρώπου, κατανόησε τούτο· ότι η όρασις αποκαλύπτει το τέλος του καιρού, του καιρού της βασιλείας των θηρίων”,
Δαν. 8,18           κα ν τ λαλεν ατν μετ᾿ μο πίπτω π πρόσωπόν μου π τν γν, κα ψατό μου κα στησέ με π πόδας
Δαν. 8,18                  Οταν εκείνος μου ωμιλούσε, εγώ είχα πέσει πρηνής με το πρόσωπον στο έδαφος, με ήγγισε, με εσήκωσε εις τα ποδια μου
Δαν. 8,19           κα επεν· δο γ γνωρίζω σοι τ σόμενα π᾿ σχάτων τς ργς· τι γρ ες καιρο πέρας ρασις.
Δαν. 8,19                  και μου είπε· “ιδού, εγώ θα καταστήσω εις σε γνωστά αυτά, τα οποία θα συμβούν, όταν θα λάβη τέλος η τιμωρός θεία οργή. Τα σημαινόμενα δια του οράματος συμβολίζουν το πέρας της κυριαρχίας των θηρίων.
Δαν. 8,20            κριός, ν εδες, χων τ κέρατα βασιλες Μήδων κα Περσν.
Δαν. 8,20                  Ο κριός, τον οποίον είδες είναι ο βασιλεύς των Μηδων και των Περσών.
Δαν. 8,21            τράγος τν αγν βασιλες λλήνων· κα τ κέρας τ μέγα, ν ναμέσον τν φθαλμν ατο, ατός στιν βασιλες πρτος.
Δαν. 8,21                  Ο τράγος των αιγών είναι ο βασιλεύς των Ελλήνων. Το μεγάλο κέρας, το οποίον ήτο ανάμεσα στους οφθαλμούς του, αυτός είναι ο πρώτος και μέγας βασιλεύς των Ελλήνων.
Δαν. 8,22           κα το συντριβέντος, ο στησαν τέσσαρα κέρατα ποκάτω, τέσσαρες βασιλες κ το θνους ατο ναστήσονται κα οκ ν τ σχύϊ ατο.
Δαν. 8,22                  Η συντριβή του μεγάλου αυτού κέρατος και τα τέσσαρα αλλά, τα οποία αντ' αυτού εφύτρωσαν, υποδηλώνουν τέσσαρας βασιλείς από το έθνος αυτό, οι οποίοι θα εγερθούν, χωρίς όμως να έχουν και την δύναμιν του πρώτου.
Δαν. 8,23           κα π᾿ σχάτων τς βασιλείας ατν, πληρουμένων τν μαρτιν ατν, ναστήσεται βασιλες ναιδς προσώπ κα συνίων προβλήματα.
Δαν. 8,23                  Κατά το τέλος της βασιλείας αυτών, όταν πλέον θα έχουν φθάσει εις την πληρότητά των αι αμαρτίαι των αποστατών Ιουδαίων, θα εμφανισθή ένας αδιάντροπος βασιλεύς, πανούργος και πολυμήχανος.
Δαν. 8,24           κα κραται σχς ατο κα θαυμαστ διαφθερε κα κατευθυνε κα ποιήσει κα διαφθερε σχυρος κα λαν γιον.
Δαν. 8,24                  Θα έχη μεγάλην δύναμιν, θα επιφέρη αδιηγήτου καταοτροφάς. Θα φέρη εις πέρας τας ενεργείας του. Θα πράττη ο,τι θέλει και θα καταστρέψη ισχυρούς λαούς και αυτόν ακόμη τον άγιον λαόν του Θεού.
Δαν. 8,25           κα ζυγς το κλοιο ατο κατευθυνε· δόλος ν τ χειρ ατο, κα ν καρδί ατο μεγαλυνθήσεται κα δόλ διαφθερε πολλος κα π πωλείας πολλν στήσεται κα ς ὠὰ χειρ συντρίψει.
Δαν. 8,25                  Ο ζυγός της τυρανικής υποταγής θα, επεκταθή επιτυχώς εις λαούς. Θα ενεργή μετά δολιότητος, θα αλαζονευθή κατά τη καρδίαν αυτού και δια της πανουργία και των μηχανορραφιών του θα καταστρέψη πολλούς. Επάνω δε εις τα ερείπια πολλών θα σταθή αυτός υπερήφανος. Θα συντρίβη τους άλλους, με όσην ευκολίαν σπάζει κανείς ένα αυγό.
Δαν. 8 ,26          κα ρασις τς σπέρας κα τς πρωΐας τς ηθείσης ληθής στι· κα σ σφράγισον τν ρασιν, τι ες μέρας πολλάς.
Δαν. 8,26                  Το όραμα των δυο χιλιάδων τριακοσίων ημερονυκτίων έχει και αυτό το νόημά του, είναι αληθές. Συ όμως τήρησε σιγήν, κράτησε ανερμήνευτον την όρασιν αυτήν, διότι αναφέρεται εις ένα απτομακρυσμένον χρονικόν διάστημα”.
Δαν. 8,27           κα γ Δανιλ κοιμήθην κα μαλακίσθην μέρας κα νέστην κα ποίουν τ ργα το βασιλέως· κα θαύμαζον τν ρασιν, κα οκ ν συνίων.
Δαν. 8,27                  Επειτα από τας οράσεις αυτάς εγώ, ο Δανιήλ, έπεσα εις τεταραγμένον ύπνον, ησθένησα επί μερικάς ημέρας έπειτα από τας οποίας εσηκώθην και εξετέλουν, όπως συνήθως, τα έργα του βασιλέως. Ανελογιζόμην όμως με θαυμασμόν αυτά, τα οποία είδα και ήκουσα, χωρίς και να ημπορώ να εισχωρήσω στο πλήρες νόημά των.

Πηγή κειμένου: http://users.sch.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.