Ένα γράμμα που δεν εστάλη ποτέ

Η Αγγελική βίωσε πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια που όμως την οδήγησαν στο πετραχήλι και στον δρόμο της σωτηρίας. Η ίδια μας λέει πως ο Σταυρός και οι δυσκολίες βιώνονται τελικά σαν Ευλογία από τον Θεό. Μας ανοίγει ένα κομμάτι της ψυχής της με αγάπη και θεραπευμένο πόνο, συγχωρώντας τον άνθρωπο που την πλήγωσε βαθιά δείχνοντάς μας πως τα δαιμόνια καταστρέφουν τις ψυχές των ανθρώπων, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι οι άνθρωποι.

Ελένη Παπαδοπούλου

Για το ιστολόγιο "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΑΥΣ"

Ένα γράμμα που δεν εστάλη ποτέ

"Αγαπημένε μου πατέρα,

Μα πόσο καιρό έχω να σε φωνάξω πατέρα; Περίπου 15 χρόνια...

Ένιωσα την ανάγκη να σου γράψω και να σου εκφράσω τα συναισθήματά μου έστω και αν δεν σου στείλω ποτέ αυτό το γράμμα...

Γυρίζοντας για λίγο τον χρόνο πίσω και ανοίγοντας το κουτάκι των αναμνήσεων και της ψυχής μου θα δεις μια σκηνή από ένα μικρό κοριτσάκι που πονάει πολύ. Ένα κοριτσάκι που κλαίει κρυφά στο δωμάτιό του ακούγοντας και βλέποντας τον πατέρα του να κάνει την μία άσχημη πράξη μετά την άλλη. Έναν πατέρα που χρησιμοποίησε συναισθηματικά το παιδί του, για να τον συγχωρέσει η γυναίκα του (και μητέρα του παιδιού) και να γυρίσει πίσω. Έναν πατέρα που θυμώνει συνεχώς πρώτα με τον εαυτό του και μετά με κάθε τι γύρω του. Έναν πατέρα που μπαίνει σε μοναστήρι και  βρίζει και φωνάζει χωρίς δισταγμό. Που βάζει τον εαυτό του και την καλοπέραση του  πάνω από την οικογένειά του. Που το χρήμα και η δόξα κυριαρχούν στην ζωή του και σε κάθε μεγάλη γιορτή Χριστουγέννων, Πάσχα ή Δεκαπενταύγουστου φροντίζει να βρίσει όσο περισσότερο μπορεί ακόμα και τα παιδιά του. Εικόνες άσχημες πολλές, που οι περισσότερες έχουν διαγραφεί προφανώς για την ανάπαυση της ψυχής μου.

Προσπάθησα πολλές φορές να θυμηθώ κάτι όμορφο από σένα, αλλά δεν τα κατάφερα. Ήσουν απών και στα 35 χρόνια της ζωής μου. Μέχρι τα 18 ήσουν ανύπαρκτος και έκανες τα πάντα, για να καταστρέψεις ψυχικά ένα μικρό κορίτσι. Μετά τα 18 που έφυγα από σένα με πλήγωσες ακόμη περισσότερο και ο θυμός μου μεγάλωνε. Ήταν σαν να είχα μέσα μου ένα σκουλήκι και συνεχώς το τάιζα με τον θυμό μου. Διαπίστωνα πόσο κακό μου έκανες βιώνοντας την μία πληγή μετά την άλλη.

Έβλεπα τις άλλες οικογένειες και τις ζήλευα.Προσπαθούσα να δω από κάπου αλλού το σωστό πρότυπο οικογένειας και ευτυχώς ήμουν λίγο τυχερή σ’αυτό από τους συγγενείς που με αγκάλιασαν. Είχα κάνει ένα τάμα όταν ήμουν μικρή στην Παναγία για΄σένα, να σε βοηθήσει και να σώσει την οικογένειά μας.

Τα χρόνια πέρασαν και αφού αναζήτησα πολλούς τρόπους να γιατρέψω τις πληγές μου βρέθηκα στην αγκαλιά του Παντοδύναμου Θεού. Σου ζητώ συγνώμη, αλλά μόνο τον Θεό μπορώ να αποκαλέσω Πατέρα και να το λέω με όλη μου την καρδιά. Όταν άρχισα να βρίσκω τον δρόμο μου κοντά στον Χριστό σου έστειλα ένα μήνυμα λέγοντάς σου πως σε αγαπώ, πως σε συγχωρώ ακόμη κι ας μην μου ζήτησες ποτέ συγνώμη και πως εύχομαι τα καλύτερα για τη ζωή σου. Η απάντησή σου ήταν βρισιές, καθώς δεν ήξερες καν τον αριθμό του τηλεφώνου μου που είχες διαγράψει. Ήταν η στιγμή που προσπάθησε ο θυμός μου, το σκουλήκι που με βασάνιζε, να ζωντανέψει ξανά. Με την βοήθεια του Θεού τα κατάφερα και σήμερα προσπαθώ να ζήσω μία χριστιανική ζωή με τον υπέροχο σύζυγό μου και τα τρία μας παιδιά.

Μην με ρωτήσεις τι νιώθω για΄σένα. Δεν θέλω να σε πληγώσω κι ας με πόνεσες πολύ. Αγάπη ναι, αλλά σαν την αγάπη που νιώθω για το πλησίον μου.Προσπαθώ να εφαρμόζω την εντολή του Θεού "τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου", αλλά μέχρις εκεί που δεν μου κάνεις κακό. Μπορεί οι γύρω μου να με θεωρούν αυστηρή, ψυχρή και σκληρή, όμως να ξέρεις πως προσεύχομαι για΄σένα, για να σωθεί η ψυχή σου και να πάψεις να βασανίζεσαι. Παραπονιόμουν συνεχώς για τα προβλήματα και τις πληγές που κουβαλούσα. Για τον πόνο που ένιωσα και αναρωτιόμουν γιατί σε΄μένα. Ήθελα να είχα γεννηθεί από άλλον πατέρα, μέχρι την στιγμή που μπροστά στο πετραχήλι και με δάκρυα στα μάτια ένιωσα την ευλογία του Θεού. Κατάλαβα, γιατί επέτρεψε ο Θεός να τα περάσω όλα αυτά. Ήταν για να βρεθώ κοντά Του. Σ’ευχαριστώ... Δεν φταις εσύ, τα σκουλήκια (που είναι δαιμόνια) μπαίνουν  μέσα μας και μας τρώνε την ψυχή.

Δεν σου ζητάω να μου ζητήσεις συγνώμη, σε έχω ήδη συγχωρέσει. Δεν σου ζητάω να μου δείξεις αγάπη, την λαμβάνω από τον Θεό, δεν σου ζητάω να με νιώσεις σαν παιδί σου, νιώθω παιδί του Θεού... Ζητάω μόνο από τον Θεό να σου απλώσει το χέρι Του και να σωθείς όπως προσπαθώ να σωθώ κι εγώ...

Αγγελική"