Ετικέτες

26.9.15

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ευαγγέλιο της Κυριακής Α΄ Λουκά - Τα δίχτυα της Χάριτος (Γραπτό Κήρυγμα)


Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης,
εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Ιούλιος - Αύγουστος 2015, αρ. φ. 169)

Ευαγγέλιο της Κυρ. Α΄ Λουκά (Λουκ. ε΄ 1-11)

ΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ

Παράξενος ο τρόπος Του Κυρίου μας! Διδαχές και θαύματα ενώνονται σε μια πράξη μαρτυριακή με την οποία ελευθερώνει τους ανθρώπους εγκλωβίζοντάς τους σε μια απόκοσμη κατάσταση αγάπης ατελείωτης, υπέρχρονης, αδιανόητης. Απλώνει τα δίχτυα της Χάριτος και μας μαθαίνει τον τρόπο τους, πώς να τα απλώνουμε και πώς να αλιεύουμε και μείς, όχι τους ιχθύες της Γεννησαρέτ, αλλά τους ανθρώπους «τους καθήμενους εν σκότει». Οι απόστολοι καταρχάς ως αλιεύματα της Χάριτος, απολαμβάνουν την μυστική και ατέρμονη χαρά της θείας κλήσης και γίνονται και αυτοί σαν Τον Ιησού,παράξενοι με θαύματα και διδαχές.

Ω! Χριστέ μου! Τι έκανες στους μαθητές σου! Πως ομοιάζουν με σένα! Έλεγε κάποτε ένας γέροντας πώς δεν έχει ανάγκη να δει πως ήταν Ο Χριστός, βλέπει τους Αγίους Του!

Γίνανε πολύ καλοί ψαράδες οι Απόστολοι και δίδαξαν την τέχνη τους στους διαδόχους τους. Αυτό καλείται αποστολική διαδοχή που φτάνει έως τις ημέρες μας. Οι Χριστιανοί μπορούν να καλούνται και «αλιείς ανθρώπων». Άλλοι με τις διδαχές τους, άλλοι με θαύματα και σημεία και άλλοι και από τα δυο, ζούνε με Τον Θεό και Τον διαδίδουν. Βιώνουν τέτοια σχέση με το άυλο που από τα ατελείωτα θαύματα στην καθημερινότητά τους είναι σημειοφόροι!
Αυτά είναι μια καθημερινότητα για την Εκκλησία Του Χριστού. Οι χριστιανοί ψηλαφούν οι ίδιοι Τον Χριστό και είναι έτοιμοι αυτό που ψηλάφισαν να το διδάξουν και με θαυμαστά σημεία να επιβεβαιώσουν την αλήθεια του. Γι αυτό κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στο κάλεσμα της Εκκλησίας. Είναι βιωματικό και αληθινό. Όσοι αρνούνται αυτό το κάλεσμα, ίσως ακόμη να μην έφτασε η ώρα τους, η ευλογημένη στιγμή να πιαστούν από τα δίκτυα κάποιου αποστόλου Του Χριστού. Βέβαια είναι θλιβερό, στις ημέρες μας να υπάρχουν χριστιανοί που να μη νοιάζονται για τα θέματα την Πίστης και να μένουν προσκολλημένοι μόνο στα υλικά και αθειστικά συστήματα της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Πόσο κρίμα όμως είναι και άδικο, για τη σημερινή πατρίδα μας που τόσα δώρα δέχτηκε από τον Θεό, να απέχει της ευλογημένης παραδόσεως. Είναι η πιο ευλογημένη χώρα, όμως τείνουμε συνεχώς εμείς οι νεοέλληνες να απομακρυνόμαστε από Αυτόν. Και όσο θα μένουμε μακρυά Του, τόσο θα αναζητούμε τη σωτηρία μας σε συμφωνίες, προγράμματα και μνημόνια που δήθεν θα μας χαρίσουν ανάπτυξη και πρόοδο. Όμως αν συνεχίσουμε να αρνούμαστε τα δίχτυα της Χάριτος, ελπίδες για καλύτερες ημέρες δε θα μπορούμε να τρέφουμε. Μόνο με τον θαυματουργό Κύριό μας και τους Αγίους Του, μπορούμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι.
Αυτό που πραγματικά χρειάζεται η Ελλάδα μας αλλά και ο καθένας μας, το περιγράφει με τον ζωντανό του λόγο ο μακαριστός επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος.
«Να τεντώσουμε το αυτάκι μας και ν’ ακούσουμε το λόγο του Θεού. Αν μπορούσα να χω όλη την Ελλάδα μπροστά μου, θα φώναζα: Όλοι μας απατήσανε, όλοι εκμεταλλεύθηκαν τη μικρά μας χώρα. Έξω πλέον αυτά. Ας ακούσουμε το ραδιοφωνικό σταθμό όχι του ενός και του άλλου, αλλά το ραδιοφωνικό σταθμό του ουρανού, τη φωνή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ν ἀκούσουμε το Χριστό και να κάνουμε μαζί του συμβόλαιο και να εκτελέσουμε το πρόγραμμά του.
Με λίγα λόγια, η γλώσσα μας, που τώρα έγινε γλώσσα οχιάς, να σταματήση να βλαστημά το άγιο όνομά του, που σε καμμιά φυλή στον κόσμο δεν βλασφημείται έτσι όπως εδώ. Τα χέρια μας να σταματήσουν να κλέβουν και να παλαμίζουν μέρα – νύχτα το άγιο και ιερό Ευαγγέλιο με τους αμέτρητους όρκους. Τα πόδια μας να σταματήσουν να τρέχουν στα κέντρα διαφθοράς. Η καρδιά μας να σταματήση να βγάζη μίσος και κακία… Μ’ ένα λόγο, όλοι να βαδίσουμε το δρόμο του Θεού.
Τότε, ω τότε! Δώστε μου μια Ελλάδα χωρίς βλαστήμια, χωρίς όρκους, χωρίς μοιχείες, πορνείες, διαζύγια…, δώστε μου μια Ελλάδα με Χριστό, και σας υπογράφω· τότε θα είνε ευλογημένοι οι κάμποι μας, ευλογημένα τα σπίτια μας, ευλογημένα τα πάντα. Χώμα θα πιάνουμε, μάλαμα θα γίνεται. Θα πεισθούμε εκ των πραγμάτων, ότι «ενός εστι χρεία» (Λουκ. 10,42), και θα ψάλλουμε όλοι μας· «Πλούσιοι (πλούσια μεγάλα κράτη) επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού» (Ψαλμ. 33,11). Αμήν».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.