Ετικέτες

9.2.15

ΜΑΡΙΑ ΜΟΣΤΙΚΟ, WASHINGTON, ΗΠΑ: ΔΙΕΙΓΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ


ST JOHN MAXIMOVITCH

Μαρία Μοστίκο, Washington, ΗΠΑ:

«Ἡ πρώτη μου συνάντησι μέ τόν Ἅγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς ἔγινε, ἐνῶ ἤμουν πολύ ἄρρωστη. 

Τό 1953, στή Ν. Υόρκη, ὑποβλήθηκα σέ μία ἀνεπιτυχή ἐπέμβασι στό ἀριστερό μου μάτι, στό ὁποίο εἶχα καταράκτη. Γιά πολλούς μῆνες κινδύνευα νά τυφλωθώ. Τελικά, εἰσήχθηκα καί πάλι στό νοσοκομεῖο, ὅπου μοῦ ἔκαναν μία θεραπεία πού ὀνομαζόταν “σόκ” καί ἡ ὁποία, εἶχε ἀποτέλεσμα νά φθάσω στά πρόθυρα του θανάτου. Παρόλα αυτά, μετά τή θεραπεία μπορούσα τουλάχιστον να ἀνοίγω τὀ μάτι μου, ἀλλά τότε ἐμφανίστηκε μιά ἄλλη ἀτυχία, τό γλαύκωμα… Καί πάλι ἐγχειρίστηκα, προκειμένου νά ἀφαιρέσουν τό ὑγρό πού εἶχε συσσωρευθῆ μέσα στό μάτι καί μοῦ εἶπαν ὅτι αὐτή τήν ἐπέμβασι θά πρέπη νά τήν ἐπαναλαμβάνω κάθε χρόνο.

Θά πρέπη να προσθέσω ὅτι καί στήν ἀρχή, ὅταν ἄρχισε ἡ μόλυνσι καί καθώς αὐξανόταν ἡ πίεσι στό μάτι, συνοδευόταν ἀπό φρικτούς πόνους,πού δέν μέ ἄφηναν οὔτε να κοιμηθῶ, οὔτε να δουλέψω. Καί φυσικά σέ αὐτό τό διάστημα, ἡ οικονομική μας κατάστασι ἦταν φρικτή.

Ἔτσι εἶχαν τά πράγματα ὅταν ἄκουσα γα΄τήν ἄφιξι ἀπό τήν Εὐρώπη τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς καί πήγαμε στή Ρωσική Συνοδική Ἐκκλησία ὅπου θά λειτουργοῦσε. Μετά τήν ἀκολουθία, ὁ σύζυγός μου μέ πῆγε στόν Ἅγιο. Τοῦ εἶπα σύντομα γιά τό πρόβλημά μου καί τοῦ ζήτησα νά προσεύχεται γιά μένα. Πρός μεγάλη μου ἔκπληξι, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς, πού δέν μέ ἤξερε καθόλου, μέ εὐλόγησε λέγοντας τό ὄνομά μου! Ἀφοῦ πῆρα τήν εὐλογία του, πῆγα στό νοσοκομεῖο γιά τήν ἐπέμβασι, νοιώθωντας μέσα μου βαθειά γαλήνη. Χάρις στίς προσευχές τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς, ὁ Θεός μέ ἐλέησε καί ἐκείνη ἦταν ἡ τελευταία ἐπέμβασι πού ἔκανα. Ἀπό τότε, 17 χρόνια τώρα, δέν χρειάστηκε νά κάνω καμμιά ἄλλη!

Μετά ἀπό αὐτό συμπεριλάβαμε καί τόν Ἅγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς στίς προσευχές μας, ὅπως κάναμε καί γιά ἅλλους κληρικούς καί λαϊκούς.

Ἀφοῦ πέρασε κάποιο διάστημα καί ἐπειδή αἰσθανόμασταν, ἰδιαίτερα ὁ σύζυγός μου, ἐξουθενωμένοι, σκεφθήκαμε νά συντομεύσουμε κάπως τίς προσευχές μας… Ὁ πονηρός μέ ἔβαλε νά σκεφθῶ καί νά προτείνω στόν ἄνδρα μου: “Ὁ Βλαντίκα Ἰωάννης εἶναι Ἅγιος ἄνθρωπος καί δέν χρειάζεται τίς ἀνάξιες προσευχές μας”.

Στήν βραδινή μας προσευχή δέν μνημονεύσαμε τόν Βλαντίκα (=πάτερ) Ἰωάννη, μαζί μέ ἀρκετά ἄλλα πρόσωπα πού συνήθως μνημονεύαμε.

Μετά τήν προσευχή μας ξάπλωσα. Εἶχα σχεδόν ἀποκοιμηθῆ, ὅταν ξαφνικά βλέπω τόν Ἅγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς (πού ἤξερα ὅτι τότε βρισκόταν στήν Εὐρώπη), μέ τό μαῦρο μανδύα του καί τό σταυρό στό δεξί του χέρι. Ἔτρεξα χαρούμενη γιά νά πάρω τήν εὐχή του, ἀλλά ἐκεῖνος μοῦ εἶπε: “Ὄχι! Δέν μέ χρειάζεσαι τώρα καί δέν θά σοῦ δώσω τήν εὐχή μου. Ὅταν μέ χρειάζόσουν, ἐγώ σέ εὐλόγησα, καί ἴσως ἄν ποτέ μέ χρειασθῆς στό μέλλον, τότε πάλι νά ἔρθης νά σέ εὐλογήσω” καί μέ αὐτές τίς λέξεις ὁ Ἅγιος ἔφυγε, χωρίς νά μοῦ δώση τήν εὐχή του.

Φυσικά, δέν μποροῦσα πλέον νά κοιμηθῶ καί σκεφτόμουν συνεχῶς, ἡ ἀνάξια, τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅτι θά πρέπη νά προσευχόμαστε τόσο γιά τούς διδασκάλους μας, ὅσο καί γιά ὅλους τούς ἄλλους.

Τό πρωΐ, φοβισμένη, ἀνέφερα στόν ἄνδρα μου τό ὄνειρο ἤ τό ὅραμα -δέν γνωρίζω τί ἦταν- καί ἀπό ἐκείνη τή στιγμή δέν πάψαμε νά μνημονεύουμε τόν Ἅγιο Ἰωάννη Μαξίμοβιτς. Ὅπως τότε πού ζοῦσε, ἔτσι προσευχόμαστε καί τώρα, μετά τήν κοίμησί του, παρακαλώντας τόν Κύριο, μέ τίς πρεσβείες τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς, νά σώση καί νά χαρίση ἔλεος καί σέ ἐμᾶς τούς ἁμαρτωλούς.

Λίγο καιρό ἀργότερα ἀπό αὐτό τό περιστατικό, ἀκούσαμε ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης εἶχε φτάσει καί θά λειτουργοῦσε στήν ἐκκλησία τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ, στό Brooklyn. Πήγαμε ἐκεῖ μέ τό σύζυγό μου. Φοβόμουν τόσο πολύ νά πλησιάσω τόν Ἅγιο γιά νά ζητήσω τήν εὐχή του. Παρόλα αὐτά, ἐκεῖνος μέ κοίταξε μέ καλόσύνη καί μέ χαρά μέ εὐλόγησε!

Ἅγιε μου Ἰωάννη Μαξίμοβιτς, προσευχήσου γιά ἐμᾶς τούς ἁμαρτωλούς, μπροστά στό θρόνο τοῦ Παντοδύναμου Θεοῦ, νά μή μᾶς ἐγκαταλείψη, ἀλλά νά ἐνδυναμώνη τήν πίστι μας καί νά μᾶς δίνη ὑπομονή νά σηκώνουμε τό σταυρό μας, μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μας, γιά νά ἀντιστεκόμαστε στό πνεῦμα τῆς ἀποστασίας τό ὁποῖο διαδίδουν τόσο πολύ οἱ προπομποί τοῦ ἀντιχρίστου στίς ἡμέρες μας…».

Μαρία Μοστίκο,
18 Αὐγούστου 1973,
Washington, ΗΠΑ

ΠΗΓΗ:
Ἅγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς, Ἐπίσκοπος Σαγγάης καί Σάν Φρανσίσκο, ὁ Θαυματουργός
ἐκδ. Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Νεκταρίου Φωκίδος
Τρίκορφο 2009

CALIFORNIA OF MY HEART

AMERICA OF MY HEART

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.