Ετικέτες

11.12.14

Εκκλησία και Μαγεία



Νέα Εποχή
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ
Ἐκκλησία & Μαγεία
War to the worship of the devil
Στό Κεφάλαιο αὐτό θά δοῦμε χαρακτηριστικά στοιχεῖα τῆς Νέας Ἐποχῆς, τῆς ἐκστρατείας τῶν σατανικῶν στρατιῶν ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Τό συγκρητιστικό στοιχεῖο τῆς Νέας Ἐποχῆς εἶναι ἐμφανές:
Ἡ Εlizabeth Clare Ρrophet ὑποστηρίζει ὅτι ἀνακαλύφθηκαν ἀποδείξεις στά βάθη τῶν Ἱμαλαΐων, οἱ ὁποῖες περιγράφουν τί ἔκανε καί εἶπε ὁ Ἰησοῦς στήν Ἰνδία, τό Νεπάλ καί τό Θιβέτ. Στό βιβλίο της Τά Χαμένα Χρόνια τοῦ Ἰησοῦ ἀποκαλύπτει ὅτι “ὁ νεαρός Ἰησοῦς ἀκολούθησε ἕνα καραβάνι πού εἶχε προορισμό του τήν Ἀνατολή κι ἐκεῖ ἔγινε μαθητής διαφόρων σοφῶν ἀνθρώπων πού τοῦ δίδαξαν τό μυστικισμό (Εlizabeth Clare Ρrophet, Τhe lost Υears of Jesus, Summit University Ρress, Μalibu, Calif. 1984). Ὁ ἀποστάτης καί προδότης τοῦ Χριστοῦ, J. Finley Cooper, ἱερέας τῆς Ἐπισκοπικῆς Ἐκκλησίας τῶν ΗΠΑ, εἶπε γιά τό βιβλίο τῆς Ρrophet: “Εἶμαι εὐγνώμων στήν Εlizabeth Clare Ρrophet… Συνιστῶ αὐτό τό βιβλίο σέ ὅλους τούς γυιούς καί τίς κόρες τοῦ Θεοῦ (ἀναφέρεται στό: Τhe Coming Revolution, Καλοκαίρι 1986, 102).
Οἱ δαιμονικοί ὁδηγοί τοῦ Εdgar Cayce τοῦ ἀποκάλυψαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ταξίδεψε ἐκτεταμένα στήν Αἴγυπτο, τήν Ἰνδία καί τήν Περσία. Στήν Περσία, λέει ὁ Cayce, ὁ Ἰησοῦς μαθήτευσε σέ δασκάλους τῆς Μυστηριακῆς Θρησκείας, ἀπ᾽ ὅπου ἔμαθε τήν ἀλήθεια γιά τόν Ζοῦ καί τόν Ρά, δύο Βαβυλωνιακούς θεούς. Στήν Αἴγυπτο σάν μυημένος στά Μυστήρια δοκιμάσθηκε στή Μεγάλη Πυραμίδα καί γίνεται μέλος τῆς ἀνώτερης Λευκῆς Ἀδελφότητος τῶν Διδασκάλων (Αnne Read, Εdger Cayce on Jesus and Ηis Church, Ρaperback Library, Νew Υork 1970).
Αὐτές οἱ τερατώδεις διαστρεβλώσεις τῆς ἀλήθειας σχετικά μέ τά ταξίδια τοῦ Ἰησοῦ καί τή μύησί Του σέ Σατανικές Μυστηριακές διδασκαλίες, δέν ἔχουν οὔτε ἴχνος ἀποδεικτικοῦ στοιχείου. Γίνονται ὅμως, πιστευτές ἐξαιτίας τῆς σκευωρίας τῶν ἡγετῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν ὅτι “τίς περισσότερες ἀπό αὐτές τίς πληροφορίες τίς περιέκοψε ἡ Ἐκκλησία ἀπό τήν Ἁγία Γραφή τόν 6ο αἰῶνα, μαζί μέ τό δόγμα τῆς μετενσαρκώσεως, καθώς θά ἦταν ἡ ἀποδοχή τους ἀπειλή γιά τήν ἀποκλειστικότητα τῶν δογμάτων καί τῆς ἐξουσίας τους πάνω στό λαό”(La Vedi Lafferty and Βud Ηollowell, Τhe Εternal Dance, 172)»(TMar, 203). Ὡς πρός τίς «μυήσεις» τοῦ Χριστοῦ ἀρκεῖ ν᾽ ἀναφέρουμε τά ἑξῆς τέσσερα στοιχεῖα: Ὁ Χριστός ἤδη στήν ἡλικία τῶν δώδεκα κατέπληξε μέ τό διάλογό Του τούς μορφωμένους ἁρμοδίους τοῦ Ναοῦ, οἱ συμπατριῶτες Του ἀποροῦσαν λέγοντας: «πῶς γνωρίζει γράμματα ἀφοῦ δέν τά διδάχθηκε;»(Ἰω 7, 15)· ἐπίσης ἄν ἴσχυαν τά περί μυητικῶν ταξιδιῶν Του οἱ Φαρισαῖοι δέν θά ἔψαχναν γιά ψευδομάρτυρες ἐναντίον Του, ἀλλά θά Τόν καταδίκαζαν μέ βάσι τήν κατηγορία τῆς μαγείας· καί τέλος, οἱ Μαθητές Του καί οἱ πιστοί δέν θά δέχονταν νά ὑποστοῦν μαρτύρια γιά ἕνα λαοπλάνο (βλ. ΑΜΕ, 295).
  • «Ὁ Ρeter Lemesurier, ἀποκρυφιστής, πυραμιδολόγος καί συγγραφέας τῆς Νέας Ἐποχῆς, ὑποστηρίζει μιά ἀκόμη πιό τραβηγμένη ἄποψι σχετικά μέ τό θάνατο τοῦ Ἰησοῦ. Παρουσιάζει τόν Ἰησοῦ σάν μέλος τῆς αἱρέσεως τῶν Ἑσσαίων, μιᾶς ριζοσπαστικῆς ἑβραϊκῆς ὁμάδος πού ἐπεδίωκε τήν ἐκδίωξι τῶν Ρωμαίων καί τήν ἐνθρόνισι τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Lemesurier ὑποστηρίζει πώς οἱ Ἑσσαῖοι ἅρπαξαν τόν Ἰησοῦ ἀπό τό σταυρό πρίν πεθάνη ἀπό φυσικά αἴτια, γι᾽ αὐτό ἐξάλλου βρέθηκε ὁ τάφος του ἀδειανός. Ἡ ἀνάστασι τοῦ Ἰησοῦ εἶχε κανονισθῆ ἀπό ἕνα ἰσχυρό πνεῦμα καί ὄχι ἀπό τό Θεό. Τό ἴδιο ἰσχυρίζεται ὁ Βenjamin Creme, πού παρουσιάζει τή δική του ἐκδοχή γιά τήν ἀνάστασι τοῦ Ἰησοῦ:
“Ὁ ῾Χριστός᾽ (Μαιτρέγια) ἀνέστησε τό σῶμα τοῦ μαθητῆ του Ἰησοῦ. Ὅταν τό σῶμα τοποθετήθηκε στόν τάφο ὁ Μαιτρέγια μπῆκε στόν τάφο τό τρίτο πρωϊνό. Ἡ συνείδησί του εἰσῆλθε ξανά στό σῶμα τοῦ μαθητῆ Ἰησοῦ καί τό ἐπανέφερε στή ζωή —ὅπως αὐτός εἶχε κάνει μέ τό Λάζαρο. Αὐτό … ἔχει συμβῆ ἀρκετές φορές ἀπό τότε καθώς καί παλαιότερα. Ὅμως ἡ ἀνάστασι εἶναι ἕνα πολύπλοκο πρᾶγμα, ὡς πρός τήν τεχνική. Εἶναι ἕνα μεγάλος ἀποκρυφιστικό γεγονός”(Βenjamin Creme, Τhe Reappearance of the Christ and the Μasters of Wisdom, 95).
Ὁ Creme καί ἄλλοι ἐπίσης, λένε στούς Χριστιανούς νά μήν προσεύχωνται στόν Ἰησοῦ, γιατί ὁ Ἰησοῦς δέν εἶναι Θεός, ἀλλά ἕνα μαθητής τοῦ Μαιτρέγια. Ἀκόμη καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πού τώρα ὀνομάζεται “Διδάσκαλος Ἱλαρίων” στόν πνευματικό κόσμο εἶναι ἱεραρχικά πιό πάνω ἀπό τόν Ἰησοῦ [!].
“Ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός… Δέν ἦλθε σάν Θεός… θά προτιμοῦσε νά μήν προσεύχεσθε σ᾽ Αὐτόν, ἀλλά στό Θεό πού ὑπάρχει μέσα μας”(Βenjamin Creme, Τhe Reappearance of the Christ and the Μasters of Wisdom, 95)»(TMar, 205). Πρός πλήρη ἀναίρεσι τοῦ Ἐσσαϊσμοῦ βλ. τό ἔργο μας Χριστός καί Ἐσσαῖοι. Ὡς πρός τά περί πνεύματος τῆς Ἀναστάσεως ἀρκεῖ νά ποῦμε ὅτι ἡ θέσι αὐτή εἶναι ἀπείρως πιό ἀπαράδεκτη ἀπό τή δική μας καθώς καί ὅτι ἡ προσπάθεια τοῦ Creme εἶναι «γνῶσι» τοῦ ἀγνώστου, ὄχι ἀπό κάτι γνωστό, ἀλλά ἀπό κάτι ἐξίσου ἄγνωστο.
  • «[Θεός:] Ἄν τά Ὑψηλά Ἐξελιγμένα Ὄντα [ΥΕΟ] ἤθελαν νά μοιρασθοῦν μαζί σας κάποιες διδασκαλίες, κι αὐτό, ἐπίσης, θά γινόταν μέ ἕνα τρόπο καί μ᾽ ἕνα ρυθμό πού θά σᾶς ἐπέτρεπαν νά δῆτε μεγαλύτερες ἀλήθειες, νά δῆτε τίς δικές σας δυνάμεις καί τό δικό σας δυναμικό, καί ὄχι νά κάνετε Θεούς τούς δασκάλους σας.
—Πολύ ἀργά. Τό ἔχουμε ἤδη κάνει.
—Ναί, τό πρόσεξα.
—Καί αὐτή ἡ κουβέντα μᾶς ὁδηγεῖ σ᾽ ἕνα ἀπό τούς μεγαλυτέρους δασκάλους μας, σ᾽ ἐκεῖνον πού ὀνομάζεται Ἰησοῦς. Ἀκόμα καί αὐτοί πού δέν τόν ἔκαναν Θεό, ἔχουν ἀναγνωρίσει τό μεγαλεῖο τῶν διδασκαλιῶν του.
—Διδασκαλιῶν πού ἔχουν διαστρεβλωθῆ σέ μεγάλο βαθμό.
—Ἦταν ὁ Ἰησοῦς ἕνα ἀπό αὐτά τά ὑψηλά ἐξελιγμένα ὄντα;
Ἐσύ πιστεύεις ὅτι ἦταν ὑψηλά ἐξελιγμένος;
—Ναί. Ὅπως καί ὁ Βούδδας, ὁ Krishna, ὁ Μωϋσῆς, ὁ Μπαμπατζί, ὁ Sai Baba, ὁ Ρaramhansa Υogananda.
—Πράγματι. Καί πολλοί ἄλλοι πού δέν τούς ἀνέφερες»(WN3, 391· βλ. καί: WN, 318).
  • «Ἄν θεωρήσουμε αὐτά τά τρία μεγάλα πλανητικά κέντρα καί τίς σχέσεις τους ὑπό τή μορφή πίνακα, θά μπορέσουμε νά συλλάβουμε πιό καθαρά τή γενική ἰδέα στό νοῦ μας.
Ι. Shambhala… Θέλησι ἤ Δύναμι… Πλανητικό κέντρο κεφαλῆς. Ἡ Ἱερή Πόλι… Σκοπός, σχέδιο… πνευματικός κωνοειδής ἀδένας, Ὄψι Ζωῆς.
Κυβερνήτης: Σανάτ Κουμάρα, ὁ Κύριος τοῦ Κόσμου. Ὁ Ἀρχαῖος τῶν Ἡμερῶν. Μελχισεδέκ.
ΙΙ. Ἱεραρχία… Ἀγάπη-Σοφία… Πλανητικό κέντρο καρδιᾶς. Ἡ Νέα Ἱερουσαλήμ. Συνείδησι. Ὁμαδική Ἑνότητα.
Κυβερνήτης: Ὁ Χριστός. Ὁ Σωτήρας τοῦ Κόσμου.
ΙΙΙ. Ἀνθρωπότητα. Ἐνεργός Νοημοσύνη. Πλανητικό κέντρο λαιμοῦ. Ἡ πόλι ἡ ὁποία κεῖται τετράγωνη… Αὐτοσυνείδησι. Δημιουργικότητα.
Κυβερνήτης: Ὁ Ἑωσφόρος. Ὁ Υἱός τῆς Πρωΐας. Ὁ Ἄσωτος Υἱός»(ABa, 22).
  • «Αὐτοί πού μπόρεσαν νά τραβήξουν τήν ἀνώτερη αὔρα κάτω, πρός τήν κατώτερη, γιά μεγάλα χρονικά διαστήματα ἤ καί γιά ὁλόκληρη τή ζωή τους, πῆραν διάφορους τίτλους: ἅγιος, Βούδδας, προφήτης, σοφός, πεφωτισμένος, guru, δάσκαλος, Χριστός»(JO, 57).
  • «… μέσα στό τρίτο μάτι τόν Krishna, τόν Ἰησοῦ Χριστό καί μία κόμπρα μέ πέντε κεφάλια νά ἐμπέμπη μιά λαμπερή οὐσία»(BG, 240).
  • «Ὁ Χριστός δέν περιπλανήθηκε στήν ἔρημο καθόλου, ἀντίθετα ταξίδεψε μέσῳ Ἰνδίας στό Θιβέτ μελετώντας καί διδασκόμενος διαρκῶς τίς Ὕψιστες Διδασκαλίες τοῦ Ἰνδουισμοῦ, Βουδδισμοῦ, τήν Ἰσλαμική πίστι [σίκ] κ.ἄ. καί ἀπ᾽ αὐτά δημιούργησε αὐτό πού σέ διαστρεβλωμένη μορφή ἔγινε γνωστό σάν Χριστιανισμός. Πάλι, πρέπει νά εἴμασθε βέβαιοι ὅτι ἀναγνωρίζουμε πώς ὁ “Χριστιανισμός” τοῦ Χριστοῦ δέν ἦταν ἡ παραλλαγμένη κατά πολύ ἐκδοχή πού διαδόθηκε τό 60 γιά νά αὐξήση τή δύναμι τῶν παπάδων»(LR, 71).
  • «Ἡ Ὀντότητα [ὁ Χριστός] στάλθηκε πρῶτα, {πάλι} στήν Αἴγυπτο γιά σύντομο διάστημα μόνο, ὕστερα στήν Ἰνδία, κι ἔπειτα σ᾽ ἐκεῖνο πού εἶναι τώρα ἡ Περσία.
Ἑπομένως, ἡ Ὀντότητα ἐκπαιδεύθηκε μέ ὅλους τούς τρόπους τῶν διαφόρων δασκάλων»(ECa, 136).
  • «—Κανένας δέν ἔχει ἀναστηθῆ ἀπό τούς νεκρούς ἀπό μόνος του, ὅπως ἔκανε ὁ Ἰησοῦς. Κανένας δέν ἐπέστρεψε ἀπό τούς “νεκρούς” μ᾽ αὐτό τόν τρόπο.
—[Θεός:] Εἶσαι σίγουρος;
—Ἔεεε… μᾶλλον…
—Ἔχεις ἀκούσει ποτέ σου γιά τόν Μαχαβατάρ Μπαμπατζί;»(WN3, 124).
  • «Ὅταν διάβασα τό Πῶς νά Γνωρίσετε τό Θεό, τούς Ἀφορισμούς Υoga τοῦ Ρatanjali, υἱοθέτησα τή Vedanta, κυρίως, ἐπειδή πιστεύει ὅτι “ὅλοι οἱ δρόμοι πού ὁδηγοῦν στό Θεό εἶναι σωστοί”»(AG, 78· βλ. καί 82, 84).
  • «Ὁ Χριστός καί ὁ Μεγάλος Ἀδελφός Του, ὁ Βούδδας»(ABe, 183).
  • «Θεέ μου, βοήθα με… …νά ἀκολουθῶ τίς σοφές συμβουλές τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Κομφούκιου καί τοῦ Ζωροάστρη»(OgM, 149).
  • «Ἡ φημισμένη Jeanne Dixon ὑποστηρίζει ὅτι ἔχει χάρισμα προφητείας καί ὁράσεων ἀπό τό Θεό, ἀλλά στό βιβλίο της μέ τόν τίτλο Χάρισμα Προφητείας γράφει ὅτι ἡ ἴδια Πανίσχυρη Δύναμι ὁδηγεῖ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἄσχετα ποιά θρησκεία ἔχουν. Ἀσφαλῶς, δέν λαμβάνει ὑπόψιν της τό γεγονός ὅτι τό ὑπερφυσικό χάρισμα τῆς προφητείας της, μπορεῖ νά ἔχη προέλθη ἀπό τόν σατάν καί ὄχι ἀπό τό Θεό.
Τό ὅτι μερικοί δέν ἀντιλαμβάνονται κάτι τέτοιο, δέν εἶναι ἐκπληκτικό. Ἡ μητέρα της ἦταν ἀφιερωμένη Ρωμαιο-Καθολική καί εἶχε διδάξει τήν κόρη της ὅτι “κανένας ἄνθρωπος δέν πρέπει νά εἶναι δεμένος μέ μιά ἐκκλησία, ἐπειδή, ἄσχετα ποῦ λατρεύουμε ἡ ἴδια Πανίσχυρη Δύναμι ὁδηγεῖ τόν καθένα μας”. Ἐκεῖνος πού δίδαξε τήν Jeanne ἀστρολογία ἦταν ἕνας Ἰησουίτης ἱερέας. Ἡ ἴδια λέει δέν χρησιμοποιεῖ τήν ἀστρολογία, γιατί ἀπαιτεῖ πολύ χρόνο. Ἡ κρυστάλλινη σφαῖρα, τήν ὁποία χρησιμοποιεῖ πάρα πολύ συχνά, τῆς δόθηκε ἀπό μιά τσιγγάνα, ἄγνωστης θρησκείας, ὅταν ἡ Jeanne ἦταν ὀκτώ ἐτῶν. Ἡ Jeanne μιλάει γιά “κραδασμούς” πού τῆς μεταφέρουν γνῶσι γιά ἄλλους ἀνθρώπους καί μελλοντικά γεγονότα, παρά γιά ἐπαφή της μέ πνεύματα σέ κατάστασι ἐκστάσεως. Ἡ δύναμι αὐτή ἀναφέρεται καί ἀπό μερικούς λατρευτές τοῦ σατάν καί προγνῶστες τῆς τύχης. Ἀντίθετα μέ τή Dixon, τό βιβλικό Χάρισμα Προφητείας καθώς μᾶς δείχνουν οἱ Γραφές, ὁδηγοῦσε τούς ἀνθρώπους σέ μετάνοια καί πίστι στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθώς καί σέ ζωή ἀφιερώσεως καί ὑποταγῆς στό ἅγιο θέλημά Του, πού ἀποκαλύπτεται μέσα στήν Ἁγία Γραφή. Παρόλο πού ἡ κυρία Dixon χρησιμοποιεῖ τό “ταλέντο” της ἀνιδιοτελῶς, ἐντούτοις, δέν τό χρησιμοποιεῖ γιά νά διδάξη τούς ἀνθρώπους μετάνοια καί πίστι στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ οὔτε τούς δείχνει τή δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, ἄρα τό “χάρισμά” της δέν εἶναι ἀπό τό Θεό.
Ἡ γνῶσι τῆς Jeanne Dixon γιά τή Βίβλο εἶναι ἀτελής καί ἐλλειπής. Συνεπῶς δέν γνωρίζει ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Στό βιβλίο της Χάρισμα Προφητείας λέει: “Ὅταν κάποτε ἔχετε μιά ὅρασι, σάν κι αὐτή… γνωρίζετε ποιά εἶναι στ᾽ ἀλήθεια ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ… Ἀλλά αὐτό δέν σημαίνει ὅτι μπορεῖτε νά ἀφήσετε τό πρόβλημά σας στόν Κύριο, χωρίς προσπάθεια ἐκ μέρους σας. Ἐνοχλοῦμαι ἀπό τούς ἀνθρώπους ἐκείνους, πού κηρύττουν γιά τό Θεό, καί λένε στά ποίμνιά τους νά παραδώσουν τά προβλήματά τους στόν Κύριο. Ὁ Θεός ἔδωσε σέ μᾶς νά κάνουμε τό δικό μας ἔργο”»(VE, 33).
  • «Τό βασίλειο τοῦ Πατέρα μας διαθέτει πολλά ἀρχοντικά, γιά νά φιλοξενοῦνται οἱ διαφορετικές, θρησκευτικές ὁμάδες. Ὄχι, γιατί στήν ἄλλη διάστασι δέν ὑπάρχουν θρησκευτικοί διαχωρισμοί. Συνεπῶς, μουσουλμάνοι, Ἑβραῖοι καί χριστιανοί θά πρέπη ἁπλῶς νά μάθουν νά συνυπάρχουν»(SG, 41).
  • Ὁ Τexe Μarrs ἐπισημαίνει τόν ὕπουλο ἀντιχριστιανισμό τῆς Νέας Ἐποχῆς: «Ἡ Νέα Ἐποχή πιστεύει ὅτι μέ τήν τεράστια προπαγανδιστική ἐκστρατεία της, πού ἔχει σάν σκοπό τήν ἀνατροπή καί τήν ὑπονόμευσι τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας, θά κερδίση στό τέλος μιά ὁλοκληρωτική νίκη. Δέν εἶναι ἀναγκαῖο νά κάνη μιά κατά μέτωπον ἐπίθεσι. Ὄχι. Αὐτό τό ὁποῖο σχεδιάσθηκε εἶναι μιά ὕπουλη, κεκαλυμμένη ἐπίθεσι. Ὁ φρικτός σκοπός τῶν ἡγετῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς εἶναι νά εἰσχωρήσουν καί νά κατακτήσουν τό Χριστιανισμό, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν τά βακτηρίδια σέ ἕναν ζωντανό ὀργανισμό. Τό τελικό ἀποτέλεσμα θά εἶναι νά ἀφήσουν τό Χριστιανικό Σῶμα σάν ἕνα πτῶμα γεμάτο σκουλήκια»(TMar, 201).
  • Ἀναφέρει ἡ Βarbara Ray: «Ἔκανα κάποιες σπουδές σέ ἀνθρωπιστικές καί διαπροσωπικές ψυχοθεραπεῖες καί παρακολούθησα ἐπίσης, μαθήματα ἀστρολογίας στό Παν/μιο Εmory. Μελέτησα καί δίδαξα μαθήματα διαλογισμοῦ, παραψυχολογίας καί μιά μεγάλη ποικιλία θεραπευτικῶν τεχνῶν κι ἐπιστημῶν, καθώς καί τή Θιβετιανή Τέχνη καί τήν Ἐπιστήμη τῆς Mandala. Εἶχα ἰδιαίτερα ἀσχοληθῆ μέ τή θεραπεία, ὑγεία καί συνειδητότητα ἀπό ὁλιστική διάστασι, καί μέ τήν ἀνατέλλουσα Νέα Ἐποχή τῆς ἀνθρωπότητος —τήν Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου»(BR, 300).
  • Ὁ μακαριστός π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος τονίζει καί ξεκαθαρίζει: «Μακρυά ἀπό τήν πίστι στόν Τριαδικό Θεό καί τήν ὀρθόδοξη διδασκαλία γιά τό τί εἶναι ὁ ἄνθρωπος, δέν μποροῦμε νά θέσουμε ὡς νόημα τῆς ὑπάρξεώς μας τήν κοινωνία καί τή βίωσι τῆς ἀγάπης· ἀναγκαστικά θά πέσουμε σέ σκοπούς ὑλοκρατικούς καί ὑλιστικούς ἤ θά κινηθοῦμε σέ ἐπίπεδα πανθεϊστικῆς τάξεως. Σέ τέτοιους δρόμους ὁδηγοῦν ἐπί παραδείγματι ὅλες οἱ ἰνδουϊστικῆς προελεύσεως ὁμάδες, πού κηρύττουν πώς ὁ Θεός δέν εἶναι προσωπικός καί πώς ὁ ἄνθρωπος δέν ἐπλάσθη “κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ”, ἀλλά εἶναι μέρος τῆς θείας οὐσίας. Κάτω ἀπ᾽ αὐτό τό πρίσμα, τό νόημα ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι πλέον ἡ ἀνάπτυξι σχέσεων κοινωνίας καί ἀγάπης, ἀλλά ἀντίθετα ἡ ἀποδέσμευσι ἀπό ὁποιεσδήποτε “προσκολλήσεις” καί ἡ διάλυσι τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀνθρώπου στή λεγομένη “παγκόσμια συνειδητότητα”.
Αὐτό ἀποδεικνύει πόσο ἐπιπόλαιο θά ἦταν νά θελήσουμε νά συμβιβάσουμε τή χριστιανική μας ὑπόστασι μέ ὁποιαδήποτε συμμετοχή σέ τεχνικές τῆς Yoga, τοῦ διαλογισμοῦ καί σέ παρόμοιες “πρακτικές”, πού βασίζονται σέ ἐξωχριστιανικές θεολογικές καί ἀνθρωπολογικές προϋποθέσεις.
Ὁ ἰσχυρισμός ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ἀποβλέπουν στόν ἴδιο σκοπό ἤ ὅτι μέ τίς “τεχνικές” αὐτές μπορεῖ κανείς νά γίνη καλύτερος χριστιανός, ἄν δέν ὀφείλεται σέ ἄγνοια τῶν βασικῶν χριστιανικῶν θέσεων ἤ σέ ἀποκρυφιστική ἑρμηνεία τοῦ χριστιανικοῦ μηνύματος, ἀποτελεῖ σκόπιμη διαστρέβλωσι τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί ἐλπίδος, ἐπικίνδυνη ἀλλοίωσι τῆς ἔννοιας τοῦ χριστιανικοῦ νοήματος τῆς ζωῆς, ἐπιβουλή τῆς σωτηρίας τοῦ ὀρθοδόξου πιστοῦ»(ΑΑ, 67).
Γιά τό ὅτι ὁ Χριστιανισμός ἀπορρίπτει τό συγκρητισμό βλ. τό βιβλίο μας Ἡ Ἀποκλειστικότητα τοῦ Χριστοῦ καί ὁ Ἀνατολικοθρησκευτικός Συγκρητισμός.
* * *
Ὁ ἐγωκεντρισμός χαρακτηρίζει ἐπίσης τή Νέα Ἐποχή:
Ὁ Τόντ τοῦ εἶπε: «Ἐκεῖνο τό ὁποῖο χρειαζόμασθε ὅλοι εἶναι ἡ πίστι, Κέβιν, εἶπε… Πρέπει νά πιστεύης στόν ἑαυτό σου. Πρέπει νά ἔχης πίστι —αὐτοπεποίθησι, ἄν θέλης— ὅτι μπορεῖς νά πετύχης τούς στόχους σου. Ἄν πιστεύης στόν ἑαυτό σου μπορεῖς νά κάνης τά πάντα»(RW, 89).
  • «Τήν πρώτη φορά κατά τήν ὁποία συνάντησα τό Swami Σουαχανάντα, τοῦ εἶπα ὅτι δέν πιστεύω σέ guru καί ὅτι δέν πρόκειται νά γίνω ποτέ μέλος μιᾶς πίστεως ἤ αἱρέσεως. Αὐτός μοῦ ἀπάντησε ὅτι εἶναι καλύτερο γιά μένα νά πιστεύω στόν ἑαυτό μου»(AG, 17).
  • «Ὅλοι οἱ μεγάλοι διδάσκαλοι αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί ὅλοι οἱ μύστες, γνωστοί καί ἄγνωστοι, ἔχουν διδάξει τήν ἀλήθεια σχετικά μέ τήν ἀληθινή σου φύσι ὅτι “Ἐσύ εἶσαι τό Φῶς τοῦ Κόσμου”… Καθένας ἀπό ᾽μᾶς ἔχει τήν εὐκαιρία, διευρύνοντας τή Συνειδητότητά του, νά τό γνωρίση αὐτό ἀπό μόνος του καί νά ἐνεργῆ ὡσάν νά τό γνωρίζη αὐτό. Ὅταν συνειδητά γνωρίζης ὅτι εἶσαι Φῶς, μπορεῖς νά ἐκπέμπης μόνο ἀπεριόριστη ἀγάπη, ἀδελφοσύνη, πληρότητα, ἀκτινοβολία, καί τή θέλησι-γιά-καλό πρός τούς συνανθρώπους σου»(στό: BR, 261).
  • «Ὅλα αὐτά τά χρόνια πού μελετῶ ἀνατολική φιλοσοφία καί θρησκεῖες, παραψυχολογία, ἀποκρυφισμό καί μεταφυσική, καί παρακολουθῶ μαθήματα αὐτοσυνειδήσεως στή Πνευματιστική Ἐκκλησία καί σεμινάρια καί διαλέξεις ἀπό ἄλλους δασκάλους, ἔχω μάθει νά βλέπω καθαρά καί νά ἐμπιστεύωμαι τό ἔνστικτό μου»(AG, 23).
  • «Νά εἶσαι ὁ δικός σου Θεός»(TB, 80).
* * *
Ἡ Νέα Ἐποχή ἔχει λάθος Θεολογία καί πλανεμένη ἄποψι γιά τό Χριστιανισμό:
Ἡ Dr. Rebecca Βrown, ἡ ὁποία, τελικά, μετεστράφη στό Χριστιανισμό, γράφει γιά τήν προγενέστερη λανθασμένη της ἀντίληψι: «—Δέν μπορῶ νά Σοῦ μιλήσω Κύριε, δέν αἰσθάνομαι διαφορετικά ἀπό πρίν, καί Ἐσύ ὅλο θυμώνεις.
—Μά δέν εἶμαι θυμωμένος μαζί σου, ποτέ δέν ἤμουν. Βλέπεις, ἐγώ, ὁ Ἰησοῦς γνωρίζω πῶς νοιώθεις, γιατί ἔχω δοκιμάσει τήν ἀδυναμία. Ὁ Πατέρας ποτέ δέν ἔχει γνωρίσει τήν ἀδυναμία, ἔτσι συνήθως θυμώνει ὅταν οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀδύνατοι»(RBr, 244).
  • Ὁ Εdgar Cayce «στίς ὑπαγορεύσεις του, ἐξίσωνε τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μέ τό Χρόνο, τό Χῶρο καί τή χρήσιμη ἀρετή τῆς Ὑπομονῆς. Ἐξηγοῦσε τήν προφητεία σύμφωνα μ᾽ αὐτή τήν ἐξίσωσι»(ECa, 27).
  • «Ὅπως ἔχετε ἐπιλέξει νά προσωπικοποιήσετε τήν καθαρή ἀγάπη μέ τό χαρακτῆρα τόν ὁποῖο ὀνομάζετε Θεό, ἔτσι ἔχετε ἐπιλέξει νά προσωπικοποιήσετε καί τόν ἀπεχθῆ φόβο μέ τό χαρακτῆρα τόν ὁποῖο ὀνομάζετε διάβολο»(WN1, 45· βλ. καί: 119, 267· καί: WN3, 23· καί: 62, 81· βλ. καί: WN, 69).
  • «Θεός»: «Εἶμαι ὁ ἄνεμος πού θροΐζει στά μαλλιά σου. Εἶμαι ὁ ἥλιος πού ζεσταίνει τό κορμί σου. Εἶμαι ἡ βροχή πού χορεύει στό πρόσωπό σου. Εἶμαι τό ἄρωμα τῶν λουλουδιῶν στόν ἀέρα καί εἶμαι τά λουλούδια πού στέλνουν τ’ ἄρωμά τους πρός τόν οὐρανό. Εἶμαι ὁ ἀέρας πού μεταφέρει αὐτό τό ἄρωμα»(WN, 51· βλ. καί: 295).
  • «Κάθε ψυχή εἶναι ἕνα σωματίδιο στό σῶμα τοῦ Θεοῦ»(EC2, 203).
  • «Μιά φωνή μέσα στό κεφάλι μου —μιά ψυχρή προειδοποιητική φωνή…
—Εἶμαι ὁ Κύριος τοῦ δικοῦ σου Θεοῦ, τοῦ Θεοῦ τόν ὁποῖο ὑπηρετεῖς»(RM, 227).
  • «Ὁ Θεός εἶναι ἡ παγκόσμια τάξι»(ML, 66).
  • Παραψυχολόγος κ. Μαρία Παπαπέτρου: «Ποιός εἶπε ὅτι ἡ ψυχή μας δέν εἶναι μέρος τῆς Θεότητας;»(Ακ, 29/3/83).
  • «Ὁ Σέθ, γιά παράδειγμα, λέει ὅτι ὁ Ἅγιος Παῦλος θά γεννηθῆ ξανά γιά νά διορθώση τά σημεῖα πού διαστρεβλώθηκαν στή διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ καί νά ἱδρύση ἕνα νέο χριστιανισμό»(GE, 72).
* * *
Ἡ Νέα Ἐποχή διδάσκει τήν ἀνυπαρξία τῆς ἁμαρτίας: Τό πνεῦμα “Χριστός” εἶπε σέ συνεδρία μέ περιστρεφόμενο τραπέζι: «Κάθε φορά κατά τήν ὁποία ὁ Χριστιανισμός ἀνεβαίνει ἕνα σκαλί στή Γῆ κατεβαίνει ἕνα σκαλί στόν Οὐρανό. Διδάσκει τήν ἀγάπη στό ὄνομα τῆς φιλανθρωπίας καί τό μίσος στό ὄνομα τῆς Κολάσεως»(CJ, 239).
  • «Μήν ἐπιδιώκετε νά ξερριζώσετε τό Κακό ἀπ᾽ τόν κόσμο, γιατί ἀκόμη καί τ᾽ ἀγριόχορτα κάνουν καλό λίπασμα»(ΜΝα, 249).
  • «Εἶμαι τόσο μπερδεμένος! Οὔτε παράδεισος… οὔτε κόλασι. Τίποτε!»(RM, 141).
  • «Νά ποιά ἀποτελοῦν πλέον γνωστά γιά μένα:
Ὁ Δημιουργός μας: …
° δέν ἀπαιτεῖ λατρεία ἤ ἀναγνώρισι
° δέν τιμωρεῖ γιά τό “κακό” ἤ γιά “παραπτώματα”
° δέν ἐπεμβαίνει στίς δικές μας δραστηριότητες»(RM, 242).
  • «Οἱ μέλλουσες τιμωρίες πού ἐφευρέθηκαν γιά τόν ἄνθρωπο δέν ὑπάρχουν»(ML, 29).
  • «Βλέπουμε πανίσχυρα θρησκευτικά τάγματα νά τονίζουν, ἀνάλογα μέ τήν περίστασι, ἤ τόν ἐφιάλτη τῆς κολάσεως, ἤ τήν ὀμορφιά τοῦ παραδείσου… Τά δόγματα πού διακηρύσσονται ἀπ᾽ τά θρησκευτικά τάγματα ἀποδεικνύονται ἀξιοθρήνητα»(ML, 124).
  • «Ἐρ.: Ὑπάρχει παράδεισος καί κόλασι;
Ἀπ.: Ὅλοι πρέπει νά ξέρετε ὅτι, ὁ παράδεισος καί ἡ κόλασι βρίσκονται μέσα στόν ἴδιο τόν ἑαυτό σας. Ὅλοι πρέπει νά ξέρετε ὅτι ὁ Θεός εἶναι μέσα σας. Μήν κάνετε κρίσεις γιά τούς ἄλλους»(EC2, 156).
  • «Ὁτιδήποτε αὐτοδιαφημιζόταν σάν Δυτικός μυστικισμός, φαινόταν τόσο ἐπιβεβαρημένο μέ Χριστιανική ἐνοχή καί αὐτο-μῖσος, πού σταμάτησα κάθε προσπάθεια ἀναζητήσεως πρός αὐτή τήν κατεύθυνι»(MD, 34).
  • «Ἀλήθειες καί μύθοι γιά τή μετά θάνατο ζωή…
° Πιθανότατα θά παραλάβετε πτερά κι ἕνα φωτοστέφανο ὡς ἐπιβράβευσι γιά τίς καλές σας πράξεις ἤ θά ριχθῆτε στά καζάνια τῆς κολάσεως γιά τίς κακές. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τίποτε τέτοιο δέν θά συμβῆ!»(SG, 40).
* * *
Ἡ Νέα Ἐποχή θεωρεῖ λανθασμένη τή Βίβλο:
«—Ἡ Βίβλος δέν λέει, κατά γράμμα, τήν ἀλήθεια;
—[Θεός:] Ὄχι. Καί νομίζω πώς τό ξέρεις αὐτό»(WN3, 101· βλ. καί: τοῦ ἰδίου: WN, 285· καί: ΑΝΒγ, 143).
  • «Σ᾽ ἕνα ἄλλο πείραμά μου θέλησα νά διερευνήσω τά ἀποτελέσματα τῆς προσευχῆς στό Ἀόρατο καί χρησιμοποίησα τίς λέξεις τῆς Κυριακῆς Προσευχῆς. Ὅταν σκέφθηκα τίς λέξεις “ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ”, ἔνιωσα τέτοια ἀπώλεια δυνάμεως, πού ἀναγκάσθηκα νά ἐπιστρέψω στή γῆ. Αὐτή ἡ ἔκφρασι περιέχει μιά ἀρνητική ἰδέα. Αὐτό πού θά ἔπρεπε νά λέγεται εἶναι: “Ἐνίσχυσέ μας τό καλό”. Μόνο ἔτσι θά μπορούσαμε νά δημιουργήσουμε κραδασμούς παρομοίας φύσεως μέ τά λόγια μας»(ML, 71).
* * *
Ἀπάτες καί ἐκμεταλλεύσεις
«Τό γεγονός ὅτι ὁ Καστανέντα συνέδεσε ὅλες αὐτές τίς διδασκαλίες καί τίς παραδόσεις δημιουργεῖ τό ἐρώτημα, μήπως ὅλες οἱ ἱστορίες γιά τόν Δόν Χουάν καί γι’ ἄλλους σαμάνους τούς ὁποίους συμπεριέλαβε στό ἔργο του δέν ἦταν τίποτε ἄλλο παρά δημιουργήματα τῆς φαντασίας ἑνός χαρισματικοῦ συγγραφέα…
Στά βιβλία του ὑπάρχουν πολλές ἀνακρίβειες καί ἰσχυρισμοί τούς ὁποίους δέν θά περίμενε κανείς ἀπό ἕνα ἐπιστήμονα. Ἐξιστορεῖ, π.χ., τήν περιήγησί του μέ τόν Δόν Χουάν στήν ἔρημο Σονόρα. Ὅποιος ἔχει ἐπισκεφθῆ τή Σονόρα, γνωρίζει ὅτι τό καλοκαίρι ἡ θερμοκρασία ξεπερνᾶ τοῦς 38οC ὑπό σκιάν καί δέν πέφτει σχεδόν καθόλου τή νύκτα. Κάποιες φορές, τό θερμόμετρο δείχνει γιά ἑβδομάδες ὁλόκληρες 43οC ἤ 44οC. Ἀκόμη καί οἱ νομάδες πού ἔχουν ἐξασκηθῆ στίς πιό ἀκραῖες συνθῆκες ἀποφεύγουν τήν ἔρημο.
Ἐντούτοις, ὁ Κάρλος κι ὁ Δόν Χουάν ἐμφανίζονται στό βιβλίο νά περιπλανῶνται πρωΐ, μεσημέρι κι ἀπόγευμα στήν ἔρημο, νά περνοῦν ὅλη τή μέρα τους ἐκεῖ τόν Ἰούνιο, τόν Ἰούλιο ἤ τόν Αὔγουστο, ν’ ἀνεβαίνουν στούς γύρω λόφους, νά πιάνουν λαγούς καί νά ψήνουν φίδια στή φωτιά. Ὁ Καστανέντα ἀναφέρει ὅτι στίς 29 Ἰουνίου —ὁ Ἰούνιος εἶναι ὁ πιό ζεστός μήνας στή Σονόρα— πέρασε ὅλη τή μέρα του στήν ἔρημο, κυνηγώντας πουλιά. Ἦταν, μάλιστα, τόσο ἀπορροφημένος ἀπ’ τίς ἀσχολίες του, πού ξέχασε νά φάη… Ὁ Ἀμερικανός συγγραφέας Ρίτσαρντ ντέ Μίλ ἔμεινε ἔκπληκτος ἀπ’ τίς παραπάνω ἱστορίες κι ἀπό πλῆθος ἄλλων ἀνακριβειῶν στά κείμενα τοῦ μαθητοῦ τοῦ σαμάνου, Κάρλος Καστανέντα… Οἱ πολλές ἀντιφάσεις, σημεῖα τά ὁποῖα ἦταν “δανεισμένα” ἀπό ἄλλα κείμενα, ἀλλά καί χρονολογίες τίς ὁποῖες ὁ Καστανέντα ἀναφέρει στό βιβλίο του, θέλοντας νά τό κάνη νά μοιάζη μέ μονογραφία, ὁδήγησαν τό Ντέ Μίλ στή δημοσία ἀποκήρυξι τῆς ἐγκυρότητος τῶν βιβλίων»(EG, 66).
  • «Ὅπως ἀκριβῶς τά Ηamster πού τρέχουν ἀδιάκοπα πάνω στή ρόδα τους ἔτσι καί ὁ Νεοεποχίτης δέν φθάνει γρήγορα πουθενά. Σέ μιά μέρα, ἤ σέ μιά βδομάδα, ἤ σέ ἕνα μῆνα, οἱ ἀναζητητές βρίσκονται πίσω στήν ἀφετηρία τους. Μέ ἐξαίρεσι αὐτούς πού ἀναζητοῦν τόν Ἰησοῦ Χριστό, οἱ ὑπόλοιποι “ἐξασκοῦνται” ἀμέριμνοι πάνω στή ρόδα τους, πρός μεγάλη εὐχαρίστησι τοῦ Σατανᾶ καί πρός ὄφελος τῶν τραπεζικῶν λογαριασμῶν ἐκείνων πού τροφοδοτοῦν αὐτή τήν ἐξαρτημένη πελατεία»(RB, 199).
* * *
Ἡ Νέα Ἐποχή διδάσκει τήν ἀντιχριστιανική μετενσάρκωσι:
«[Θεός:] Οἱ ἡγέτες τῆς ἐκκλησίας… ἔκαναν δύο πράγματα. Πρῶτον, ἀποκήρυξαν τή θεωρία τῆς μετενσαρκώσεως ὡς αἱρετική. Δεύτερον, δημιούργησαν τό μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως. Μέ τήν ἐξομολόγησι θά ἔπαιρνε ὁ πιστός αὐτό πού τοῦ ὑποσχόταν ἡ μετενσάρκωσι. Δηλ. θά εἶχε μία ἀκόμη εὐκαιρία»(WN3, 163).
* * *
Vaslav Nijinski:
«Γνωρίζουμε κι ἕνα ἄλλο Ρῶσο πού ἔφθασε στόν ἀόρατο κόσμο μέ τό χορό. Ἦταν ὁ διάσημος χορευτής Nijinski. Οἱ Παρισινοί θεατές μιλοῦσαν μέ θαυμασμό γιά τόν καταπληκτικό χορευτή, πού τά πόδια του δέν πατοῦσαν τό ἔδαφος κι ἔμοιαζε νά πετᾶ, καθώς ἐμφανιζόταν ξαφνικά μέσα ἀπ᾽ τήν αὐλαία κι ἄρχιζε νά στριφογυρίζη.
Οἱ ἄλλοι χορευτές εἶχαν παρατηρήσει κάτι πού ξέφευγε ἀπ᾽ τά μάτια τῶν θεατῶν: “Δέν εἶναι τόσο πού πηδᾶ ψηλά, ὅσο ὅτι ἀργεῖ πολύ νά ξαναπέση!”. Μέσα στό βιβλίο του Ἀνάμεσα σέ Δύο Κόσμους, ὁ ψυχίατρος Ναντόρ Φοντόρ ἀφηγεῖται μιά συζήτησι μέ τή Ρομόλα, τή γυναῖκα τοῦ Nijinski. Ὁ ἄνδρας της, ἔλεγε, δέν μποροῦσε νά καταλάβη γιατί οἱ ἄλλοι χορευτές δέν μποροῦσαν νά ἐλέγξουν τό χρόνο τῆς πτώσεώς τους καί νά μή μείνουν ὅσο ἤθελαν στόν ἀέρα… Ἡ Ρομόλα εἶπε μιά μέρα στόν ἄνδρα της: “Εἶναι κρῖμα πού δέν μπορεῖς νά δῆς τόν ἑαυτό σου νά χορεύη!”, ἀλλά ὁ Nijinski ἀπάντησε: “Μά βλέπω τόν ἑαυτό μου, ὅταν χορεύω, γιατί δέν βρίσκομαι μέσα του, κατευθύνω ἀπό μακρυά τίς κινήσεις μου!”…
Ποιό εἶναι τό μυστικό πού κρύβεται πίσω ἀπ᾽ τά καταπληκτικά πηδήματα τοῦ Nijinski; Γιά ἐκεῖνον ὁ χορός ἦταν ἕνα θεϊκό χάρισμα, μιά ἀποστολή πού τοῦ ἐπέτρεπε νά ἐκφράση τίς αἰώνιες ἀλήθειες μέ τίς κινήσεις τοῦ κορμιοῦ του. Ἐνδιαφέρθηκε γιά τή yoga, τή σανίδα τοῦ ouija καί τήν αὐτόματη γραφή. Ὁ ψυχίατρος Φοντόρ, ἀναλογιζόμενος τήν περίπτωσι τοῦ Nijinski, θυμήθηκε τίς ἰνδικές διδασκαλίες γιά τήν ὑπερνίκησι τῆς βαρύτητος καί τούς παλαιούς ἀνάλογους θρύλους τοῦ λαοῦ του»(SL, 254).
* * *
 Νέα ἐποχή ἐπαναφέρει τήν εἰδωλολατρία:
«Πρίν ρίξετε τούς ρούνους [: μαντικός τρόπος], διατυπῶστε προσεκτικά τήν ἐρώτησί σας, ὥστε νά μπορέσουν οἱ ροῦνοι νά σᾶς δώσουν τή λιγότερο ἀμφιλεγόμενη ἀπάντησι. Ἔπειτα κάντε μιά προσευχή γιά καθοδήγησι. Μιά τέτοια ἀρχαία προσευχή εἶναι ἡ ἑξῆς:
“Μεγάλε Ὀντίν,
Δάσκαλε τῶν μυστικῶν Ρούνων,
τά χέρια καί τίς σκέψεις μου ὁδήγησε,
γιά νά βροῦν οἱ ἐρωτήσεις μου
σωστή καί ἀληθινή ἀπάντησι.
Στ᾽ ὄνομα τοῦ Θόρ, τοῦ Φρέιγια
καί τοῦ Μπαλντούρ,
καί τῆς μαγικῆς δυνάμεως
τ᾽ ἀνέμου, τῆς φωτιᾶς καί τοῦ νεροῦ”»(Γκάρμαν Λόρντ, στό: ΑΝΒα, 116).
* * *
Διάφορα πνεύματα:
«Τέλος τή βαθειά μου ἀγάπη καί τίς εὐχαριστίες μου στό Λάζαρις, πού μέ “ἀφύπνισε” καί μοιράσθηκε μέ τόν κόσμο μας τήν ἐκπληκτική του μάθησι, στό Σέθ πού μοῦ ᾽δειξε τό μεταφυσικό δρόμο, στό Βαρθολομαῖο γιά τή σοφία καί τήν γνῶσι του, στούς Ὀρίν καί Νταμπέν γιά τά ἀπολαυστικά καί πάντοτε ὑπεραναπτυξιακά ταξίδια πού κάναμε μαζί καί φυσικά στούς ὁδηγούς μου. Χωρίς τούς ἀόρατους φίλους μας αὐτό τό βιβλίο δέν θά εἶχε γραφθῆ»(GE, xiii).
«Μέσα σέ λίγους μῆνες ὁ Σέθ μιλοῦσε κατευθείαν μέσῳ τῆς Τζέιν … ὁ Σέθ ἀρνιόταν συνεχῶς πώς ἦταν μιά ἔκφρασι τοῦ ὑποσυνείδητου τῆς Τζέιν»(GE, 38). Τό ἴδιο καί τά ἄλλα πρόσωπα.
* * *
Edgar Cayce:
  • «Ἡ καρριέρα τοῦ Cayce ἀπέκτησε μιά καινούργια διάστασι. Ὁ ὑποκινητής αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς ἦταν ὁ Ἄρθουρ Λάμερς, ἕνας πλούσιος τυπογράφος ἀπ᾽ τό Dayton τοῦ Ohio. Ὁ Λάμερς ζήτησε ἀπ᾽ τόν Cayce νά… ἀσχοληθῆ μέ πράγματα ὅπως ἡ ἀπόκρυφη ἀστρολογία, οἱ λειτουργίες τοῦ ὑποσυνειδήτου καί ἡ φύσι τοῦ πνεύματος καί τῆς ψυχῆς. Ἀνέφερε τίς μυστηριακές θρησκεῖες τῆς Αἰγύπτου, τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Θιβέτ καί τήν ἑβραϊκή Κabbalah, καθώς καί τήν ἀλχημεία, τή yoga καί τή θεοσοφία.
Ὁ Cayce εἶχε μία πολύ ἀμυδρή ἰδέα τῶν ὅσων ἀνέφερε αὐτός ὁ ἄνθρωπος, καί δέν ἦταν καθόλου σίγουρος πώς ἤθελε νά μάθη περισσότερα γι᾽ αὐτά. Γιά ἄλλη μιά φορά ἔνοιωσε ν᾽ ἀπειλῆται ἡ βαθειά πίστι του στό χριστιανισμό. Κι ἄν ὁ Λάμερς τόν ὁδηγοῦσε ἔτσι σέ κάποια ἱεροσυλία; Τελικά, ὅμως, πείσθηκε νά δουλεύση μέ τό Λάμερς…
Ὁ Cayce ἔκανε ἕνα πείραμα γιά τό Λάμερς, ἀρχίζοντας ἀπ᾽ τήν ἀστρολογία. Τό τελικό ἀποτέλεσμα αὐτοῦ τοῦ πειράματος ἦταν ἡ ἐπιβεβαίωσι τῆς μετεμψυχώσεως…
Μέ τόν καιρό, ὁ φόβος του γιά τίς ἴδιες τίς δηλώσεις του μετατράπηκε σέ πίστι. Ὅταν μπόρεσε νά συμφιλιώση τήν ἰδέα τῆς μετεμψυχώσεως μέ τήν πίστι του στό Χριστό, ἔγινε ἐνθουσιώδης ὑποστηρικτής αὐτῆς τῆς ἰδέας»(LΨ, 96).
  • «Σέ μία δημόσια ὁμιλία πού ἔγινε τόν Ἰούλιο τοῦ 1967, σ᾽ ἕνα ἀκροατήριο τοῦ Virginia Beach, ἡ ὄμορφη προφήτισσα Jeanne Dixon εἶπε γι᾽ αὐτόν: “Ὁ Εdgar Cayce εἶναι ὁ εἰδικός”. Εἶχε ἐρωτηθῆ γιά τίς προβλέψεις τίς ὁποῖες εἶχε κάνει καί πού ἀφοροῦσαν τίς πολυάριθμες γήινες μελλοντικές μεταβολές· αὐτές συμφωνοῦν μ᾽ ἐκεῖνες τίς ὁποῖες ἔκανε ὁ Cayce.
Αὐτός εἶπε ὅτι, θά ἐπέστρεφε τό 1998 [ψευδοπροφητεία] σάν ἀπελευθερωτής τοῦ κόσμου, ἄν τό ἐπιθυμοῦσε, γιά νά βοηθήση νά ἔλθη ἡ Νέα Ἐποχή»(ECa, 13).
  • Ἰδού καί μιά ἄλλη ψευδοπροφητεία: «Ἡ Ρούθ Νόρμαν… κοιτάζει μέ προσδοκία τό ἔτος 2001, ὅταν, ὅπως προλέγει, τριάντα τρία διαστημόπλοια θά φθάσουν στή γῆ, φέρνοντας τό καθένα ἕνα συμπλήρωμα χιλίων “ἄλλων πλανητικῶν κατοίκων”»(LE, 148).
  • Ἐπανερχόμασθε: «Ἡ ὑπαγόρευσι ζωῆς τοῦ ἴδιου τοῦ Εdgar Cayce περιλάμβανε περιγραφές γιά τίς ἐνσαρκώσεις του, σέ τέσσερεις ὁμάδες χρωμάτων, πέντε φυλές κι ἀνάλογες θρησκευτικές πεποιθήσεις»(EC, 159).
  • Ἡ ἐνασχόλησι τοῦ Εdgar Cayce μέ τόν αὐτοϋπνωτισμό τόν ὁδήγησε βαθμηδόν σέ ἀντιχριστιανικές θέσεις: «Ἕνας ἀριθμός φιλοσοφικῶν ἐννοιῶν, γιά τίς ὁποῖες ὁ Εdgar Cayce εἶχε μόνο ἀόριστη συνειδητή γνώμη, ἀναπτύχθηκαν μέ λεπτομέρεια στίς ὑπαγορεύσεις του [κατά τή διάρκεια τῆς ὑπνώσεώς του]. Μερικές ἀπ᾽ τίς πιό ὀφθαλμοφανεῖς εἶναι ἡ μετενσάρκωσι καί τό Karma [: πληρωμή τῆς ἁμαρτίας σέ ἑπόμενη ἐνσάρκωσι], ἡ προέλευσι τῆς ψυχῆς κι ὁ προορισμός της στή γῆ»(EC, 56).
  • «“Ἡ μόνη στιγμή πού μπορῶ νά τή χρησιμοποιήσω [τή διορατική-προγνωστική δύναμι]”, ψιθύρισε [ὁ Εdgar], “εἶναι ὅταν κοιμᾶμαι καί δέν ἔχω τή γνῶσι ἤ τόν ἔλεγχο αὐτοῦ τό ὁποῖο κάνω”»(EdC, 81). Βλέπετε ἐλευθερία βουλήσεως;!
  • «Ἡ ἐρώτησι πού ἀκολούθησε, πήγαζε ἀπ᾽ τήν ἀντίθεσι πού ὑπῆρχε γιά κάθε ἰδέα πού δέν συμφωνοῦσε μέ τίς βασικές ἀρχές τῆς θρησκευτικῆς τους πίστεως [τοῦ Cayce καί τῆς συζύγου του]. Ἦταν συντηρητικοί στίς ἀπόψεις τους, καί εἶχαν ἀναστατωθῆ βαθειά ἀπ᾽ τίς ἀβεβαιότητες πού προέκυψαν μέ τήν ἀνάγνωσι τῶν ὡροσκοπίων»(EdC, 175).
  • «Οἱ ὑπαγορεύσεις ζωῆς πού δόθηκαν ἀπ᾽ τόν Εdgar Cayce, εἶναι προφανῶς βασισμένες στήν ὑπόθεσι ὅτι ἡ θεωρία τῆς ἐπαναγεννήσεως δέν εἶναι θεωρία, ἀλλά γεγονός»(στό: EC1, 70).
  • «Ἐρ.: Ὑπάρχουν “νεράιδες”, καί ἄν ὑπάρχουν, τί εἶναι;
[Cayce]: … Ὀντότητες πού δέν εἰσῆλθαν στήν ὑλική ὕπαρξι.
Τά στοιχειά, τά ἀερικά, οἱ νεράιδες καί οἱ καλικάντζαροι δέν εἶναι πνεύματα, ἀλλά στοιχεῖα τῆς φύσεως, τά ὁποῖα εἶναι τόσο ὁριστικές ὀντότητες, ὅσο εἶναι ὁ ὑλοποιημένος ἄνθρωπος. Καταλάβατε;»(EC2, 191· βλ. καί: FMe, 8, 102, 116· καί: W, 398).
Ἀρχιμ. Ἰωάννου Κωστώφ
Ἐκκλησία & Μαγεία
War to the worship of the devil
ἐκδ. Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός
Ἀθήνα 2012
TRUTH TARGET
EX 2X2 LETTERS FROM GREECE
FROM WORKER SECT TO ORTHODOXY
{Οἱ συντμήσεις τῆς βιβλιογραφίας εἲναι στό βιβλίο}

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια σας θα πρέπει να αναφέρονται στη συγκεκριμένη ανάρτηση και να διατυπώνονται κόσμια ακόμα και αν διαφωνείτε.

Παρακαλούμε να χρησιμοποιείτε ελληνικούς χαρακτήρες.